Hakamlar 13 bob

1 Shimsho‘nning tug‘ilishi.

1 Isroil xalqi yana Egamizning oldida qabih ishlar qilgani uchun, Egamiz ularni qirq yilga Filist xalqining qo‘liga berdi.
2 O‘sha zamonda Zoroxlik bir odam bor edi. U Dan qabilasidan bo‘lib, uning ismi Monuvax edi. Uning xotini bepusht bo‘lib, farzandi yo‘q edi.
3 Bir kuni Egamizning farishtasi ayolga zohir bo‘lib shunday dedi: “Sen shu paytgacha bola ko‘rishga ojiz eding, ammo ko‘p o‘tmay sen homilador bo‘lib, o‘g‘il tug‘asan.
4 Sharob va o‘tkir ichimliklarni endi icha ko‘rma, harom narsani ham yema,
5 chunki sen homilador bo‘lib, o‘g‘il ko‘rasan. Bola tug‘ilishi bilanoq Xudoga nazr qilingay, shuning uchun bolaning boshiga ustara tegmasin. Isroilni Filistlarning qo‘lidan ozod qilishni boshlaydigan o‘shadir.”
6 Keyin ayol erining oldiga borib dedi: “Oldimga Xudoning bir odami keldi, uning ko‘rinishi xuddi Xudoning farishtasiga o‘xshagan juda qo‘rqinchli edi. Uning qayerdan kelganini so‘ramabman. O‘zi ham menga ismini aytmadi.
7 Uning gapiga qaraganda, men homilador bo‘lib, o‘g‘il ko‘rar ekanman. Bola tug‘ilishi bilanoq bir umrga Xudoga nazr qilinar ekan, shuning uchun men sharobni ham, o‘tkir ichimlikni ham, harom narsani ham og‘zimga olishim mumkin emas ekan.”
8 “Yo, Rabbiy, — deya Egamizga yolvordi Monuvax. — O‘sha odamingni yana oldimizga yuborishingni iltijo qilib so‘rayman. U kelib, bo‘lajak o‘g‘limizga nima qilishimiz kerakligini o‘rgatib ketsin.”
9 Monuvaxning ibodati ijobat bo‘ldi. Ayol dalada o‘tirgan bir paytda Xudoning farishtasi yana ayolning oldiga keldi. Ammo o‘sha paytda Monuvax u yerda yo‘q edi.
10 Ayol shoshib–pishib erining oldiga yugurdi–da: “Tunov kun oldimga kelgan odam yana menga zohir bo‘ldi!” — deb aytdi.
11 Monuvax turib xotiniga ergashdi. O‘sha odamning oldiga kelib: — Bu ayolga gapirgan sizmidingiz? — deb so‘radi. — Ha, men edim, — deya javob berdi u.
12 — Aytganlaringiz amalga oshganidan so‘ng, bola qay tarzda yashashi kerak? U nima ish qiladi? — deb so‘radi Monuvax.
13 Egamizning farishtasi Monuvaxga shunday deb javob berdi: — Xotining aytganlarimning hammasini so‘zsiz bajarsin.
14 Uzumdan tayyorlangan bironta narsani ham og‘ziga olmasin. Sharob va o‘tkir ichimliklarni ichmasin, hech qanday harom narsa yemasin. Aytganlarimning hammasiga rioya qilsin.
15 Monuvax Egamizning farishtasiga: — Biroz kutib tursangiz, sizga bir uloqcha tayyorlab bersam, — dedi.
16 — Kutganim bilan, baribir, taomingni yemayman, — dedi Egamizning farishtasi. — Lekin uloqchani kuydiriladigan qurbonlik qilmoqchi bo‘lsang, uni Egamizga baxshida et. Monuvax u Egamizning farishtasi ekanligini bilmagandi.
17 Keyin Monuvax Egamizning farishtasiga: — Bizga ismingizni ayting. Toki aytganlaringiz ro‘yobga chiqqanda, sizni duo qilib yuraylik, — dedi.
18 Egamizning farishtasi esa: — Nega ismimni so‘rayapsan? Aytganim bilan baribir unga aqling yetmaydi, — dedi.
19 Monuvax Egamizga atab, uloqchani katta bir toshning ustida qurbonlik qilib kuydirdi, unga qo‘shib don nazri ham kuydirdi. Shu onda Monuvax va uning xotini oldida Egamiz ajoyib bir mo‘jiza yaratdi:
20 qurbongoh alangasi osmonga chirmashayotgan edi. Egamizning farishtasi ham alangaga qo‘shilib yuqoriga ko‘tarilib ketdi. Buni ko‘rgan Monuvax bilan xotini yerga muk tushishdi.
21 Farishta ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi–yu, boshqa ularga ko‘rinmadi. Shundan keyin Monuvax o‘sha odam Egamizning farishtasi ekanligini angladi.
22 Monuvax xotiniga: — Biz o‘lamiz, chunki biz Xudoni ko‘rdik! — dedi.
23 — Agar Egamiz bizni o‘ldirmoqchi bo‘lganda, don nazri va qurbonligimizni qabul qilmagan bo‘lardi, — dedi xotini. — Bu mo‘jizalarni bizga ko‘rsatib, bunday narsalarni aytib o‘tirmagan bo‘lardi.
24 Ayol o‘g‘il ko‘rdi, uning ismini Shimsho‘n qo‘ydi. Bola katta bo‘ldi, Egamiz esa uni yorlaqadi.
25 Shimsho‘n Zorox bilan Eshtoyo‘l shaharlari orasidagi Dan qabilasining qarorgohida bo‘lganda, Egamizning Ruhi uni boshqara boshladi.