1 Dobira va Baraq.
Hakamlar 4 bob
1 Ehudning o‘limidan so‘ng Isroil xalqi yana Egamizning oldida qabih ishlar qildi.
2 Egamiz esa ularni Xazor shahri taxtida o‘tirgan Kan’on shohi Yobinga qaram qilib qo‘ydi. Uning lashkarboshisi Xaroshet–Xagoyim shahrida yashagan Sisaro edi.
3 Yobinning to‘qqiz yuzta temir jang aravasi bor edi. Uning yigirma yil davomida o‘tkazib kelgan zulmiga chiday olmagan Isroil xalqi najot so‘rab, Egamizga iltijo qildi.
4 Ayni zamonda payg‘ambar ayol, Lappido‘tning xotini — Dobira Isroil xalqiga hakam bo‘lib xizmat qilayotgan edi.
5 U Rama va Baytil shaharlari o‘rtasida, Efrayim qirlaridagi ma’lum bir palma daraxti tagida o‘tirar, Isroil xalqi esa janjalli masalalarni yechish uchun uning oldiga borar edi. Keyinchalik xalq o‘sha palma daraxtiga Dobira, deb nom qo‘ydi.
6 Bir kuni Dobira Naftali yerlaridagi Kedesh shahriga bir odam jo‘natib, Baraqni chaqirtirib keldi. Baraq Abunavamning o‘g‘li edi. Dobira Baraqqa shunday dedi: — Isroil xalqining Xudosi — Egamiz senga amr qilmoqda: “Bor, o‘zing bilan Naftali va Zabulun qabilalaridan o‘n ming nafar odamni Tovur tog‘iga olib chiq.
7 Men Yobinning lashkarboshisi Sisaroni, jang aravalari va lashkari bilan Xishon soyligining yonida senga ro‘baro‘ qilaman. Bu jangda ularni sening qo‘lingga beraman.”
8 — Agar sen men bilan borsang, boraman, bormasang, men ham bormayman, — dedi Dobiraga Baraq.
9 Dobira shunday javob berdi: — Albatta sen bilan boraman, lekin bilginkim, bu g‘alaba senga sharaf keltirmaydi, zero, Egamiz Sisaroni ayol kishining qo‘liga beradi. Shunday qilib, Dobira Baraq bilan Kedeshga jo‘nadi.
10 Baraq Naftali bilan Zabulun lashkarlarini Kedeshga to‘pladi. To‘planganlardan o‘n mingtasi Baraqqa ergashdi, Dobira ham ular bilan bordi.
11 Shu orada Xayin xalqidan bo‘lgan Xaber ismli bir kishi o‘z urug‘–aymoqlaridan ajralib, boshqa joyga ko‘chib o‘tgan edi. U o‘z chodirini Kedeshning yaqinidagi, Zananimdagi eman daraxtining yoniga qurgan edi. O‘sha odam Musoning qaynag‘asi Xo‘vov urug‘idan edi.
12 Sisaro Abunavam o‘g‘li Baraqning Tovur tog‘iga chiqqanini eshitgach,
13 to‘qqiz yuz temir jang aravasi bilan barcha lashkarlarini Xaroshet– Xagoyimdan olib chiqib, Xishon soyligida to‘pladi.
14 Shunda Dobira Baraqqa dedi: “Qani, bo‘l! Egamiz bugun Sisaroni senga taslim qiladi. Xudoning O‘zi seni jangga boshlab boradi.” Baraq o‘n mingta odamga bosh bo‘lib, Tovur tog‘idan tushdi.
15 Baraq hujum qilgach, Sisaroni, uning jang aravalariyu lashkarlarini Egamiz sarosimaga soldi. Sisaro jang aravasidan tushdi–da, qochib qoldi.
16 Baraq jang aravalarini va lashkarlarni Xaroshet– Xagoyimgacha ta’qib qildi. Sisaroning barcha lashkarlarini qilichdan o‘tkazdi, ulardan birortasi ham omon qolmadi.
17 Sisaro qochib, Xaberning xotini Yovelning chodiriga bordi, chunki Xazor shohi Yobin Xaber urug‘i bilan sulh tuzgan edi. Xaber Xayin xalqidan edi.
18 Yovel Sisaroni qarshi olib: — Keling, to‘ram, ichkariga kiring, qo‘rqmang, — dedi. Sisaro ichkariga kirdi, Yovel uni chodir pardasining orqasiga yashirib qo‘ydi.
19 Keyin Sisaro unga: — Iltimos, ozgina suv ber, chanqab ketdim, — dedi. Yovel meshni ochib, unga sutdan ichirdi. So‘ng Sisaroni yana parda bilan to‘sib qo‘ydi.
20 U esa Yovelga shunday dedi: — Chodirning kiraverishiga borib tur, agar birortasi kelib sendan: “Bu yerda biror odam bormi?” — deb so‘rasa, “Yo‘q”, — deb javob ber.
21 Sisaro charchaganidan yotib uxlab qoldi. Xaberning xotini Yovel esa bir qo‘liga chodir qozig‘ini, boshqa qo‘liga bolg‘a olib sekingina uning oldiga bordi. Qoziqni Sisaroning chakkasiga qoqib, boshini yerga qadab qo‘ydi. Sisaro o‘ldi.
22 Yovel Sisaroni quvib kelayotgan Baraqni qarshi olgani chiqib: “Keling, men sizga qidirayotgan odamingizni ko‘rsataman”, — dedi. Baraq chodirga kirdi. Qarasa, Sisaro o‘lib yotibdi, chakkasiga qoziq qoqilgan ekan.
23 O‘sha kuni Xudo Kan’on xalqining shohi Yobinni Isroil xalqiga bo‘ysundirdi.
24 Isroil xalqi kundan–kunga kuchayib, oxiri Kan’on shohi Yobinni butunlay yo‘q qildi.
