1 Dobira va Baraqning qo‘shig‘i.
Hakamlar 5 bob
1 Abunavam o‘g‘li Baraq bilan Dobira o‘sha kuni shunday qo‘shiq kuylashdi:
2 “Isroil yo‘lboshchilari yo‘l boshlaganda, Xalq fidoyilik ko‘rsatganda, Egamizga hamdu sanolar ayting!
3 Eshiting, sizlar, ey, shohlar! Quloq soling, ey, yo‘lboshchilar! Egamizga men qo‘shiq ayturman, Isroil xalqining Xudosi — Egamizni kuylab soz chalurman.
4 Sen, ey, Egam, Seirdan yo‘lga chiqqaningda, Edom bo‘ylab yurish qilganingda, Yer silkindi, osmon yomg‘irin quydi, Ha, bulutlar sharros yomg‘irin to‘kdi.
5 Tog‘lar titradi Sinaydagi Egamiz oldida, Isroil xalqining Xudosi — Egamizning oldida.
6 Onot o‘g‘li Shamgar davrida, Yovel zamonida yurmay qo‘ygandi karvon. Yo‘lovchilar so‘qmoqdan yurishga bo‘ldi majbur.
7 Isroil qishloqlari huvullab qoldi butkul. Men, Dobira, kelgunimga qadar, Isroilning volidasi singari, Bo‘m–bo‘sh edi Isroil qishloqlari!
8 Yangi xudolarni Isroil xalqi tanlaganda, Jang qizidi shahar darvozalarida. Na qalqoni, na nayzasi bor edi Isroilning qirq mingta sipohida.
9 Qalbim moyil Isroil yo‘lboshchilariga, Xalqning orasidagi fidoyilarga. Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin!
10 Eshiting, ey, oq xachir minganlar, Qimmatbaho egarlarda o‘tirganlar! Ey, yo‘lda yayov yurganlar!
11 Quduq oldida to‘plangan Qishloq cho‘ponlarining ovozlarin eshiting. Madh qilayotir ular Egamizning zafarlarini, Isroildagi qishloqlarning g‘alabalarini. Shahar darvozalariga hamla qildi Egamiz xalqi:
12 “Olg‘a bos, Dobira, olg‘a bos ildam! Olg‘a bos, kuylagin jangovar qo‘shiq! Abunavam o‘g‘li Baraq! Qani, bo‘l sen ham! Asirlaringni o‘zing boshlagin!”
13 Xalqning qolgani bo‘ysundirdi bahodirlarni, Egamiz xalqi mag‘lub qildi pahlavonlarni,
14 Omoleklarni yenggan Efrayimdan chiqqandi. Benyamin ham senga ergashdi, Moxir naslidan kelishdi lashkarboshilar, Zabulun qavmidan — hokimlik tayog‘in tutganlar.
15 Dobiraga qo‘shildi Issaxor yo‘lboshchilari, Baraqni qo‘lladi Issaxor o‘g‘lonlari. Vodiyga shoshildi ular Baraq ortidan. Ammo beqarorlik qildi Rubenning nasli.
16 Nega sizlar qo‘ralarda qoldingiz, ey, Ruben? Cho‘ponlarning qurey–qureylarin eshitganimi?! Beqarorlik qildi–ku Rubenning nasli.
17 Gilad Iordan ortida qoldi. Dan kemalari yonida qoldi. Osher dengiz sohilida o‘rnashib oldi, O‘z ko‘rfazlarida joylashib qoldi.
18 O‘limdan qo‘rqmadi Zabulun lashkari, Jonin ayamadi Naftali ham jang maydonida.
19 Tanaxda, Maxido‘ suvlari yonida Kan’on shohlari urush ochishdi. Biroq xazinani ular o‘lja qila olmadi.
20 Jang qildi yulduzlar samoda turib, Sisaroga urush qildi o‘z yo‘llarida yurib.
21 Supurib tashladi dushmanni Xishon daryosi, O‘sha ko‘hna daryo — Xishon daryosi. Ey, jonim! Kuch–la olg‘a bos!
22 Arg‘umoqlar keldi dupur–dupur qilib, Sisaro otlarining tuyoqlari yerni tamg‘alab.
23 “Miroz shahrini la’natla, — deydi Egamizning farishtasi, — Aholisini ham qattiq qarg‘agin, Ular kelmadi Egamizga madad bergani, Pahlavonlarga qarshi Egamizga madad bergani.”
24 Xayin urug‘idan bo‘lgan Xaberning xotini — Yovel ayollar orasida baraka topsin! Chodirlarda yashaydigan ayollarning baxtlisi bo‘lsin.
25 Sisaro suv so‘raganda Yovel keltirdi sut, Shohkosada qatiq olib keldi u.
26 Chodir qozig‘ini qo‘liga oldi, O‘ng qo‘lida bolg‘ani tutdi. Zarba bilan Sisaroning boshini yordi, Chakkasiga bir urib, teshib yubordi.
27 Sisaro sulayib yiqilib tushdi, Yovelning oyog‘i ostida churq etmay qoldi. Yovelning oyog‘i ostida sulayib qoldi, Yiqilgan joyida jon taslim qildi.
28 Sisaroning onasi derazadan ko‘chaga qarar, Panjara ortidan u zorlanib aytar: “Aravalar qolib ketdi namuncha? Tuyoqlar ovozi eshitilmas hanuzgacha?”
29 Javob berar uning dono ayollari, Javob berar takror–takror o‘ziga o‘zi:
30 “Bo‘lishayotgandir ular o‘ljani, Har qaysi sipohga bir–ikki juvonni, Sisaroga rang–barang liboslarni. G‘oliblarga olib kelar ikki hissa qilib Nafis naqshli liboslarni.”
31 Ey, Egamiz! Dushmanlaring barchasi Sisaroga o‘xshab qirilib ketsin! Do‘stlaring–chi, chiqayotgan quyoshday Charaqlab tursin!” Yurtda qirq yil tinchlik barqaror bo‘ldi.
