1 Egamiz Isroil xalqiga, Sinayni tark etinglar, deb amr beradi. 7 Qarorgohning tashqarisidagi chodir. 12 Egamiz O‘z xalqi bilan bo‘lishga va’da beradi.
Chiqish 33 bob
1 Keyin Egamiz Musoga aytdi: — Qani, sen ham, Misrdan o‘zing olib chiqqan xalqing ham bu joydan ketinglar. Ota–bobolaringiz Ibrohim, Is’hoq va Yoqubga Men: “Sizlarning naslingizga beraman”, deb qasam ichgan yurtga ketinglar.
2 Sendan oldinda farishtani yuborib, Kan’on, Amor, Xet, Pariz, Xiv va Yobus xalqlarini haydayman.
3 Sut va asal oqib yotgan o‘sha yurtga boringlar. Ammo Men sizlar bilan bormayman, chunki sizlar o‘jar xalqsiz. Sizlar bilan borsam, sizlarni yo‘lda halok qilib tashlashim mumkin.
4 -
5 Isroil xalqiga Mening shu gapimni yetkaz: “Sizlar o‘jar xalqsiz. Agar Men bir lahza sizlar bilan borsam, sizlarni qirib tashlashim mumkin. Endi zeb–ziynatlaringizni yechib qo‘yinglar. Men sizlarni nima qilishim to‘g‘risida bir qarorga kelaman.” Xalq bu vahimali gapni eshitgach, dod solib yig‘ladi. Hech kim zeb–ziynatlarini taqmadi.
6 Shunday qilib, Isroil xalqi Sinay tog‘ida zeb– ziynatlarini yechib qo‘ydi. O‘shandan keyin ular zeb–ziynatlarini boshqa taqmadilar.
7 Muso bir chodirni qarorgohning tashqarisiga — qarorgohdan uzoqroqqa olib borib o‘rnatdi. U bu chodirga, Uchrashuv chodiri, deb nom berdi. Egamizdan maslahat so‘ramoqchi bo‘lgan har bir odam o‘sha yerga kelardi.
8 Muso chodirga chiqib borganda, butun xalq turib, o‘z chodiriga kiraverishda chiqib turardi. Muso chodirga kirib ketguncha, hamma tik turganicha uning orqasidan qarab turardi.
9 Muso chodirga kirib, Egamiz Muso bilan gaplashganda, ustun shaklidagi bulut pastga tushib, chodirga kiraverishda turardi.
10 Butun xalq chodirga kiraverishda turgan bulut ustunini ko‘rib, o‘z chodiriga kiraverishda muk tushib ta’zim qilardi.
11 Birortasi do‘sti bilan gaplashganday, Egamiz ham Muso bilan yuzma–yuz gaplashardi. Keyin Muso qarorgohga qaytib kelar, uning yosh yordamchisi Nun o‘g‘li Yoshua esa chodirni tark etmasdi.
12 Shundan keyin Muso Egamizga aytdi: — Sen: “Bu xalqni boshlab olib ket”, deb menga amr berding–u, lekin biz bilan kimni yuborishingni aytmading. Yana: “Men seni tanladim, sen haqiqatan Mendan marhamat topgansan”, degan eding.
13 Agar men Sendan marhamat topgan bo‘lsam, iltijo qilaman: menga yo‘llaringni ko‘rsatgin. Sendan marhamat topib yurishim uchun, Seni bilayin. Bu xalq O‘zingning xalqing ekanini yodingda tutgin.
14 Egamiz Musoga aytdi: — Men sizlar bilan boraman. Men sizlarga tinchlik ato qilaman.
15 Muso esa Egamizga aytdi: — Agar Sen biz bilan bormaydigan bo‘lsang, bizni bu yerdan olib chiqmagin.
16 Bo‘lmasa, men ham, xalqing ham Sendan marhamat topganimiz qanday bilinadi? Sen biz bilan birga borganingdan emasmi?! Shu orqali men ham, Sening xalqing ham yer yuzidagi hamma xalqdan farq qilamiz.
17 Shunda Egamiz Musoga aytdi: — Sen nimani so‘ragan bo‘lsang, Men shuni qilaman. Chunki sen Mendan marhamat topgansan. Men seni tanladim.
18 — Iltijo qilaman: menga ulug‘vorligingni zohir qilgin, — dedi Muso.
19 — Men O‘zimni senga ma’lum qilaman. Men sening oldingdan o‘tib, butun ezguligimni senga zohir qilaman, — dedi Egamiz Musoga. — Marhamat qiladiganimga marhamat qilaman, shafqat qiladiganimga shafqat qilaman.
20 Lekin Mening yuzimni ko‘ra olmaysan. Meni ko‘rgan odam tirik qolmaydi.
21 Menga yaqin joyda qoya bor. O‘sha qoyaning ustida tur!
22 Men o‘tayotib ulug‘vorligimni zohir qilganimda, seni qoyaning yoriq joyiga qo‘yaman. O‘tib ketgunimcha seni qo‘lim bilan to‘sib turaman.
23 Keyin qo‘limni olaman. Sen Meni orqamdan ko‘rasan. Yuzimni esa ko‘rmaysan.
