Salonikaliklarga birinchi maktub 2 bob

1 Pavlusning Salonikada qilgan ishlari. 17 Pavlusning Salonika jamoatini borib ko‘rish istagi.

1 Birodarlar, o‘zlaringiz bilasiz, sizlarning oldingizga kelganimiz bekor ketmadi.
2 Yana o‘zingizga ma’lumki, biz Filippi shahrida ko‘p azob chekkandik, haqoratlarga uchragandik. Ammo ko‘p qarshiliklarga qaramay, Xudoning Xushxabarini sizga aytishimiz uchun Uning O‘zi bizga jasorat berdi.
3 Axir, biz sizlarga ta’lim berganimizda, bizda na xatolik, na nopok niyat, na biron hiyla bo‘lgan.
4 Xushxabarni ishonib topshirishga Xudo bizni loyiq topdi. Shunday ekan, biz insonlarni mamnun qilaylik deb emas, balki yuraklarimizni tekshiradigan Xudoni mamnun qilaylik, deya ta’lim beramiz.
5 O‘zlaringiz bilasiz, biz hech qachon tilyog‘lamalik qilmadik, tamagirlik niyatida gapirmadik. Xudoning O‘zi bunga shohid.
6 Biz hech kimning, na sizlarning, na boshqalarning, maqtoviga sazovor bo‘laylik, deb ish qilmadik.
7 Masihninghavoriylari sifatida biz sizlarning oldingizga talablar qo‘yishimiz mumkin edi. Ammo biz, bolalarini ardoqlagan emizikli onaday, sizlarga mehribon bo‘ldik.
8 Sizlarga juda qattiq ko‘ngil bog‘lagan edik. Shuning uchun sizlarga Xudoning Xushxabarini aytibgina qolmadik, balki yuragimizdan ham joy berdik. Chunki sizlar bizga juda aziz bo‘lib qolgandingiz.
9 Ey birodarlar, mashaqqat bilan mehnat qilganimiz yodingizda bo‘lsa kerak. Sizlarga Xudoning Xushxabarini aytayotganimizda hech biringizga yuk bo‘lmaylik, deya kechayu kunduz ishladik.
10 Siz, imonlilar bilan bo‘lgan munosabatimizda qanday pokdil, solih va benuqson bo‘lganimizga o‘zingiz ham, Xudo ham guvoh.
11 Yana o‘zingiz bilasizki, ota farzandiga qanday muomala qilsa, biz ham har biringizga shunday muomalada bo‘ldik.
12 Sizlarga dalda berdik, yupatdik. Xudoni mamnun qiladigan hayot kechiring, deb sizlarga yolvordik. Axir, U sizlarni O‘z Shohligiga va ulug‘vorligiga chorlayapti.
13 Bizning tinmay Xudoga shukr qilishimizning sababi ham shudir. Bizdan Xudoning kalomini eshitganingizda, buni inson so‘zi sifatida emas, balki Xudoning kalomi sifatida qabul qildingiz. Bu kalom haqiqatan Xudoning kalomidir. Siz, imonlilarda bu kalom o‘z ta’sirini ko‘rsatyapti.
14 Ey birodarlar, sizlar Xudoning Iso Masihga tegishli bo‘lgan, Yahudiya o‘lkasidagi jamoatlarday bo‘ldingiz. Ular Yahudiylardan qanday azob chekkan bo‘lsa, sizlar ham o‘z yurtdoshlaringiz tomonidan shunday azoblarga yo‘liqdingiz.
15 Yahudiylar Rabbimiz Isoni va payg‘ambarlarni o‘ldirishgan. Bizni ham quvg‘in qilishdi.
16 Boshqa xalqlar najot topsin, deb gapirishimizga ham to‘sqinlik qilyaptilar. Shu sababdan ular Xudoni mamnun qilmaydi va barcha insonlarga qarshi chiqadi. Mana shu ishlari orqali Yahudiylarning gunohlari avjiga chiqmoqda. Va nihoyat, Xudoning g‘azabi ularning boshiga tushdi.
17 Ey, birodarlar, endi biz dilimiz bilan bo‘lmasa–da, vujudimiz bilan qisqa bir muddatga sizlardan judo bo‘ldik. Ammo sizlarni juda sog‘inib, diydoringizni ko‘rishga jon-jahdimiz bilan harakat qildik.
18 Ha, biz qayta–qayta sizning oldingizga bormoqchi bo‘ldik. Ayniqsa men, Pavlus, borishni juda xohlagandim, lekin shayton bunga yo‘l qo‘ymadi.
19 Axir, bizning umidimiz va quvonchimiz kim?! Rabbimiz Iso kelganda, Uning oldida faxr tojimiz siz emasmi?!
20 Ha, sizlar bizning sharafimiz va quvonchimizsiz!