Hizqiyo 3 bob

16 Hizqiyolni Egamiz soqchi qilib tayinlaydi. 22 Hizqiyol tildan qoladi.

1 U menga shunday dedi: — Ey inson, Men senga berayotgan bu o‘rama qog‘ozni olib yegin. So‘ng Isroil xalqining oldiga borib, aytganlarimni ayt.
2 Men og‘zimni ochdim, U menga o‘sha o‘rama qog‘ozni yegani berdi.
3 U menga dedi: “Qog‘ozning hammasini yeb, qorningni to‘yg‘az.” Men qog‘ozni yedim, uning ta’mi asalday shirin edi.
4 U menga yana shunday dedi: — Ey inson, endi borib, Isroil xalqiga Mening gaplarimni ayt.
5 Men seni qiyin va murakkab tilda gapiradigan xalq oldiga emas, balki Isroil xalqi oldiga yuboryapman.
6 Agar Men seni so‘zlari tushunarsiz bo‘lgan ko‘p xalqlar oldiga yuborganimda edi, ular senga albatta quloq solishgan bo‘lar edi.
7 Ammo Isroil xalqi senga quloq solmaydi, ular hatto Menga ham quloq solishmaydi. Ha, bu xalq qaysar va o‘jardir.
8 Mana qara, Men seni ular kabi qaysar va o‘jar qilaman.
9 Sening boshing toshday qattiq, qayroqtoshdan ham qattiqroq bo‘ladi. Ular isyonkor xalq bo‘lsa–da, sen ulardan cho‘chima, dahshatga tushma.
10 U gapida davom etib shunday dedi: — Ey inson, senga aytadigan gapimni ikki qulog‘ing bilan yaxshilab eshitib, hammasini dilingga tugib olgin.
11 So‘ng surgundagi yurtdoshlaring oldiga bor. Ular senga quloq soladimi, yo‘qmi, ularga “Egamiz Rabbiy shunday demoqda” deb gaplarimni yetkaz.
12 Ruh meni ko‘tardi. Shunda men orqadan kelayotgan baland gumburlagan tovushni eshitdim. O‘sha tovush: “Egamizning ulug‘vorligini Uning makonida madh qilinglar”, deb aytayotgan edi.
13 Men jonli mavjudotlarning bir–biriga ishqalangan qanotlarining tovushini va yonlaridagi g‘ildiraklarning guldurosini ham eshitdim.
14 Ruh meni boshqa yoqqa olib ketdi. Men achchiqlanib, jahlim chiqa boshladi. Egamizning qudrati meni qamrab olgan edi.
15 Men Ovuv tepaligida, Kavor daryosining bo‘yida yashayotgan surgunlarning oldiga bordim. O‘sha yerda yetti kun davomida o‘zimga kela olmay gangib o‘tirdim.
16 Yetti kundan keyin Egamiz menga O‘z so‘zini ayon qildi:
17 — Ey inson, Men seni Isroil xalqiga soqchi qilib tayinladim. Og‘zimdan chiqqan har bir gapimni aytib, ularni ogohlantirasan.
18 Agar Men fosiqqa “Sen albatta o‘lasan”, deb aytsam–u, sen esa o‘sha odamni bu haqda ogohlantirmasang, hayotini saqlab qolay deb, uni fosiqlik yo‘lidan qaytarmasang, o‘sha odam o‘z gunohi uchun o‘ladi. Biroq uning o‘limi uchun Men seni javobgar qilaman.
19 Agarda sen fosiqni ogohlantirsang–u, u esa fosiqlik yo‘lidan qaytmasa, u o‘z gunohi uchun o‘ladi, sen esa o‘z joningni asrab qolgan bo‘lasan.
20 Agar solih kishi yomon yo‘lga kirib, gunohga qo‘l ursa va Men unga to‘g‘onoq solsam, u nobud bo‘ladi. Bordi–yu, sen o‘sha odamni ogohlantirmagan bo‘lsang, u o‘zining gunohi uchun nobud bo‘ladi. Men uning qilgan savob ishlarini esga olmayman. Uning o‘limi uchun seni javobgar qilaman.
21 Bordi–yu, sen solih kishini yomon yo‘ldan qaytarsang, u senga quloq solgani uchun yashaydi. Sen esa o‘z joningni asrab qolgan bo‘lasan.
22 Egamiz menga O‘z qudratini ato etib, shunday dedi: — Qani tur, vodiyga tush. Men sen bilan o‘sha yerda gaplashaman.
23 Men turib, vodiyga tushdim. Egamizning ulug‘vorligi menga zohir bo‘ldi. U yerda ko‘rgan Egamizning ulug‘vorligi xuddi Kavor daryosi bo‘yida ko‘rgan ulug‘vorlikka o‘xshar edi. Men muk tushdim.
24 Ruh vujudimga kirib, meni oyoqlarimga turg‘izib qo‘ydi. So‘ng Egamiz menga shunday dedi: “Uyingga kirib, eshiklarni ichidan qulflab ol.
25 Sen ko‘chaga chiqa olmasliging uchun seni arqonlar bilan bog‘lashadi.
26 Sen bu isyonkor xalqqa tanbeh bera olmasliging uchun, Men seni gung qilib, tilingni tanglayingga yopishtirib qo‘yaman.
27 Ammo ularga aytadigan gapim bo‘lganda, seni yana tilga kiritaman. Ularga: “Egamiz Rabbiy shunday demoqda”, deb gapirasan. Senga quloq soladiganlar quloq solishsin, quloq solishni xohlamaganlar esa solishmasin. Axir, ular isyonkor xalq–ku!