1 Iflos qozon. 15 Hizqiyolning xotini olamdan o‘tadi.
Hizqiyo 24 bob
1 Surgun bo‘lgan paytimizning to‘qqizinchi yili o‘ninchi oyning o‘ninchi kunida Egamiz menga O‘z so‘zini ayon qildi:
2 “Ey inson, bu kunning sanasini yozib qo‘y, chunki Bobil shohi bugun Quddusni qamal qildi.
3 Bu isyonkor xalqimga matal so‘zlab ayt: Egangiz Rabbiy shunday demoqda: o‘choqqa o‘t yoqing, qozonga suv quying.
4 Qozon ichiga eng yaxshi go‘shtlardan — son va yelka go‘shtlaridan soling, ilikli suyaklar bilan qozonni to‘ldiring.
5 Suruvning sara qo‘chqoridan so‘ying, o‘choqqa ko‘proq o‘tin yig‘ing, qozondagi suvni qaynating, go‘shtu suyaklarni obdan pishiring.
6 Egamiz Rabbiy shunday demoqda: “Qotillar shahri Quddusning holiga voy! Bu shahar qasmoqli qozon kabidir, uning qasmog‘i ketmaydigan bo‘lib qolgan. Qani, qozonni bir chekkadan bo‘shating, qo‘lingizga nima ilinsa, olib ketavering.
7 Shahar ichida qotillik qilindi, odamlarning qoni qoyatoshga to‘kildi. O‘sha qon yerga to‘kilganda edi, tuproq bilan ko‘milib ketardi.
8 Men qonni o‘sha qoya ustida qoldirdim, uni yashirib bo‘lmaydi. Men uni ko‘rganimda g‘azabim alanga oladi, u Meni qotillardan qasos olishga undaydi.”
9 Shuning uchun Egamiz Rabbiy aytmoqda: “Qotillar shahri Quddusning holiga voy! Men O‘zim o‘tinni baland qilib uyaman.
10 Qani, shox– shabbalarni yig‘ayin, olov yoqayin! Go‘shtni obdan pishiray, ziravorlardan solay. Suyaklar esa olovda yonib yo‘q bo‘lsin.
11 Qozonni bo‘shatayin, ko‘mir ustiga qo‘yayin! Temir qozonni qizarguncha qizdirayin. Ichidagi iflosliklari erib ketsin, qasmoqlari olovda kuyib, yo‘q bo‘lsin.
12 Eh, O‘zimni behuda urintiribman. Qozonning qalin qasmog‘i ketmadi. Uni qasmog‘i bilan olovga tashlanglar!
13 Ey Quddus, sen behayoliging bilan o‘zingni bulg‘ading. Men seni tozalab ko‘rdim, ammo sen haromligingcha qolding. Endi ustingga O‘z qahrimni sochmagunimcha sen poklanmaysan.
14 Men, Egangiz shunday dedim. Aytganlarimni amalga oshiradigan vaqti keldi. Endi O‘zimni tutib turmayman. Senga achinmayman, O‘z shaxtimdan qaytmayman. Tutgan yo‘llaringga, qilgan qilmishlaringga yarasha seni jazolayman”, deb aytmoqda Egamiz Rabbiy.
15 Egamiz menga O‘z so‘zini ayon qildi:
16 “Ey inson, Men o‘lat yuborib, seni ko‘zing quvonchidan judo qilaman. Ammo sen aza tutma, faryod qilma, ko‘z yosh to‘kma.
17 Ingragan tovush chiqarma, o‘lgan aziz odaming uchun motam tutma. Sallangni yechma, oyoq yalang yurma. Yuzingni yopma, ta’ziyaxonalarda yeyiladigan ovqatdan yema.”
18 Ertalab men xaloyiqqa gapirdim. O‘sha kuni kechqurun esa mening xotinim olamdan o‘tdi. Ertasi kuni men Xudoning aytganini qildim.
19 Odamlar mendan: “Nimaga bunday qilyapsan? Bu bilan bizga biron narsa aytmoqchimisan?” deb so‘radilar.
20 Men ularga shunday javob berdim: Egamiz menga O‘z so‘zini ayon qilib,
21 Isroil xalqiga shu gaplarni aytib qo‘yishimni buyurdi. Egamiz Rabbiy shunday demoqda: “Faxrlanadigan qo‘rg‘oningiz, ko‘zingiz quvonchi, yuragingiz orzusi bo‘lmish muqaddas maskanimni Men harom qildiraman. Quddusda qolgan o‘g‘il–qizlaringiz qilichdan halok bo‘ladi.”
22 Shunda men nima qilgan bo‘lsam sizlar shuni qilasizlar. Sizlar yuzingizni yopmaysizlar, ta’ziyaxonalarda yeyiladigan ovqatdan yemaysizlar.
23 Sallangizni yechmaysizlar, oyoq yalang yurmaysizlar, aza tutmaysizlar, faryod qilmaysizlar. Gunohlaringiz sizlarni adoyi tamom qiladi, dardingizni bir–biringizga ingrab aytasizlar.
24 Men sizlar uchun bir alomat bo‘laman, men hozir nima qilayotgan bo‘lsam sizlar ham shuni qilasizlar. O‘sha vaqt kelganda bu ishlarni Egangiz Rabbiy qilganini bilib olasizlar.
25 Egamiz menga shunday dedi: “Ey inson, Men xalqimning qo‘rg‘onini, zavqu shuhratini, ko‘z quvonchi, yurak orzusi bo‘lmish Ma’badni vayron qilgan kunim o‘g‘il–qizlarini ham qirdirib tashlayman.
26 Qirg‘indan qochib qutulgan bir odam o‘sha kuni yoningga keladi. U bo‘lib o‘tgan voqealarni senga so‘zlab beradi.
27 Shunda sen yana tilga kirasan. Kelgan o‘sha odam bilan gaplashasan, boshqa sukut saqlamaysan. Xullas, xalqim uchun bir alomat bo‘lasan, shunda Egangiz Men ekanligimni ular bilib oladilar.”
