1 Mo‘abning taqdiri. 11 Mo‘ab shaharlari vayron bo‘ladi. 26 Mo‘ab sharmanda bo‘ladi. 40 Mo‘ab qutula olmaydi.
Yeremiyo 48 bob
1 Isroil xalqining Xudosi — Sarvari OlamMo‘ab haqida shunday demoqda: “Navo aholisining holiga voy! Ularning shahri xarob bo‘ladi. Xiratayim sharmandalarcha mag‘lub bo‘ladi, Uning qal’asi uyatga qoladi, Yer bilan yakson qilinadi.
2 Mo‘abning dovrug‘idan asar ham qolmaydi. Dushman Xashbon shahrini qo‘lga kiritadi, Mo‘ab xalqini ildizidan quritishni reja qiladi. Madmon shahrida sukunat hukm suradi, Qilich uning iziga tushadi.
3 Ana, Xo‘ronaymdan faryod eshitilmoqda! “Xonavayron bo‘ldik!” deya xitob qilishmoqda.
4 “Mo‘ab vayron bo‘ldi–ku!” deya dodlashmoqda. Go‘daklari bo‘g‘ilib yig‘lamoqda.
5 Odamlar achchiq–achchiq yig‘lab, Luxit tepaligiga chiqishadi. Hatto Xo‘ronaymga tushish yo‘lida Achchiq fig‘on ovozlari eshitiladi.
6 Tezroq qoching! Cho‘ldagi yulg‘unday Joningizni saqlab qolishga tirishing!
7 Ey Mo‘ab, sen kuch va boyligingga tayanding, Endi esa mag‘lub bo‘lasan. Xudoying Xamo‘sh surgun qilinadi, Ruhoniylaringu a’yonlaring asir qilib olib ketiladi.
8 Har bir shahringga vayron etuvchi keladi, Birorta shahring omon qolmaydi. Vodiy vayron qilinadi, Yassi tepalik yakson etiladi.” Egamizning kalomi shudir.
9 Mo‘ab uchun qabr toshi tayyorlang, Ko‘p o‘tmay Mo‘ab yo‘q bo‘ladi. Shaharlari vayron qilinadi, Hammasi huvullab qoladi.
10 Egamizning ishidan bo‘yin tovlagan kishi la’nati bo‘lsin! Qon to‘kishdan o‘zini tiygan bunday kishi la’nati bo‘lsin!
11 Mo‘ab yoshligidan bexatar o‘sgan, Tindirilgan sharob kabi tinch yashagan. Go‘yo bir idishdan boshqasiga quyilmagan, Hech qachon o‘z yurtidan surgun bo‘lmagan. Shu bois uning ta’mi o‘zgarmagan, Muattar hidi saqlanib qolgan.
12 Egamiz shunday demoqda: “Ammo shunday kunlar kelmoqdaki, Men Mo‘abga qarshi odamlarni jo‘nataman. Ular Mo‘abni sharob to‘kkanday to‘kib tashlaydilar. Idishlarini bo‘shatib, chilparchin qiladilar.
13 Mo‘ab xalqi o‘z xudosi Xamo‘sh dastidan sharmanda bo‘ladi, Isroil xalqining holiga tushadi. Axir, Isroil ham Baytildagi buzoqqa inonib, Sharmandayi sharmisor bo‘lgan edi–ku!
14 “Biz qahramonlarmiz, Jasur jangchilarmiz”, deb Aytishga qanday haddingiz sig‘di?
15 Xudo Shohdir, Sarvari Olamdir Uning nomi. U shunday demoqda: “Mo‘ab vayron bo‘ladi, Shaharlari bosib olinadi. Eng sara yigitlari qirib tashlanadi.
16 Mo‘abga kulfat yaqinlashmoqda, Falokat unga yelday uchib kelmoqda.
17 Ey Mo‘ab qo‘shnilari, qayg‘uringlar, Ey Mo‘abni taniganlar, motam tutinglar. Aytinglar: “Evoh, saltanat hassasi sindi. Qudratli va ulug‘vor hassa parchalandi.”
18 Ey Dibonda yashaganlar, To‘rdagi o‘rningizdan turinglar, Yerdagi tuproqqa o‘tiringlar. Zero, Mo‘abni halok etuvchi sizga qarshi chiqadi, U qo‘rg‘onlaringizni qulatadi.
19 Ey Arorda yashaydiganlar, Ko‘chaga chiqib kuzatib turinglar! Qochib ketayotgan erkagu ayollardan “Nima bo‘ldi?” deb so‘ranglar.
20 Oh, Mo‘ab sharmanda bo‘ldi, vayron qilindi. Uvvos solib, faryod qilinglar! Mo‘ab xarob bo‘lganini Arnon daryosi bo‘ylarida e’lon qilinglar.”
21 Xudo yassi tepaliklarda joylashgan hamma shaharlarni: Xo‘lunni, Yaxazni, Mifatni,
22 Dibonni, Navoni, Bayt–Diblatayimni,
23 Xiratayimni, Bayt– Gamulni, Bayt–Miyonni,
24 Xariyo‘tni, Bozraxni jazolaydi. Xullas, uzoq–yaqinda joylashgan hamma Mo‘ab shaharlari vayron bo‘ladi.
25 Mo‘abning qudrati sinadi, kuchi kesiladi. Egamizning kalomi shudir.
26 O‘zini Egamizdan ustun qo‘ygan Mo‘abni mast qilinglar. O‘z qusug‘ida o‘zi dumalab yotsin, odamlarga kulgi, masxara bo‘lsin.
27 Ey Mo‘ab, esingdami, Isroil ustidan kulgan eding! U o‘g‘rimidiki, u haqda gapirganingda boshingni chayqagan eding!
28 “Ey, Mo‘ab aholisi! Shaharlarni tark eting, Qoyalar orasida yashab yuravering. Tog‘ darasida in qurgan kabutarlarday bo‘ling.
29 Eshitganmiz Mo‘abning mag‘rurligini, Manmanligi, kiborligi, takabburligini! Naqadar takabburdir u! Nihoyatda gerdayib ketgan!”
30 Egamiz shunday demoqda: “Men bu xalqning surbetligini bilaman. Ular behuda maqtanadilar.
31 Shunday ekan, Mo‘ab uchun men yig‘layman, Butun Mo‘ab xalqi uchun faryod qilaman. Xir–Xarasot aholisi uchun ko‘z yosh to‘kaman.
32 Ey Sivmo qishlog‘ining uzumzorlari, Men ham Yazir shahri singari sizlar uchun qayg‘uraman. Sizning novdalaringiz o‘sib ketdi, Hatto O‘lik dengizdan ham oshib o‘tdi, Shoxlaringiz Yazir shahrigacha yetdi. Ammo yozgi mevalar va uzumlaringizga Zararkunanda tushdi.
33 Mo‘abning hosildor yerlarida Shodligu xursandchilik barham topdi. Men uzum siqish chuqurlardagi Sharobni tortib olaman. Endi hech kim shodlikdan hayqirib uzum ezmaydi, Shodon qiyqiriqlar endi eshitilmaydi.”
34 “Xashbon, Elaley ahli faryod chekadi, Ularning ovozi Yaxazgacha eshitiladi. Sadosi Zo‘vardan Xo‘ronaymgacha jaranglaydi, To Eglat–Shalishiyogacha yetib boradi. Hatto Nimrim suvlari nobud bo‘ladi.
35 Egamiz shunday demoqda: Mo‘ab sajdagohlarida qurbonlik qilganlarni yo‘q qilaman, O‘z xudolariga atab tutatqi tutatganlarni o‘ldiraman.
36 Qalbim nay kabi nola qilib, Mo‘ab uchun qayg‘urmoqda. Ha, qalbim nay kabi, Xir–Xarasot odamlari uchun yig‘lamoqda. Axir, ularning yiqqan boyligi yo‘q bo‘ldi.”
37 Qayg‘udan hamma sochini oldirgan, Hamma soqolini qirib tashlagan, Hamma qo‘llarini tilgan, Bellariga qanor o‘rab olgan.”
38 Egamiz shunday demoqda: Mo‘abdagi hamma tomlar ustida, Hamma shahar maydonlarida Faqat marsiya aytiladi. Zotan Men Mo‘abni sindirib tashlayman, Keraksiz idishday chilparchin qilaman.
39 Mo‘ab chil–chil sinadi! Odamlari achchiq–achchiq yig‘laydi! Sharmandalikdan Mo‘ab yuzini yashiradi! Mo‘ab hammaga masxara bo‘ladi, Uning ahvolidan qo‘shni xalqlar vahimaga tushadi.”
40 Egamiz shunday demoqda: “Qaranglar! Dushman burgut singari Mo‘abga hujum qilmoqda, Qanot kerib Mo‘ab uzra parvoz etmoqda.
41 Mo‘ab shaharlari endi olinadi, Qal’alari qo‘lga kiritiladi. O‘sha kuni Mo‘ab lashkarlari vahimaga tushadi, Ular dard tutgan ayol kabi bo‘lib qoladi.
42 Axir, Mo‘ab o‘zini Egamizdan ustun qo‘ydi– da, Endi u nobud bo‘ladi.
43 Ey Mo‘ab ahli, sizni vahima, Tuzoq va choh kutmoqda!” Egamizning kalomi shudir.
44 “Vahimadan qochgan chuqurga tushar, Chuqurdan chiqqan esa tuzoqqa ilinar. Men Mo‘abning boshiga Jazo yilini keltiraman.” Egamizning kalomi shudir.
45 “Holdan toygan qochoqlar Xashbon shahri soyasida to‘xtaydi. Ammo olov chiqadi Xashbon shahridan, Alanga chiqadi shoh Sixo‘nning shahridan. Yong‘in butun Mo‘ab yurtini yamlab yutadi, Isyonkor odamlarning boshini yeydi.
46 Ey Mo‘ab, holingga voy! Xamo‘shga sig‘inganlar nobud bo‘ladi, O‘g‘il–qizlaring asirlikka tushadi.
47 Ammo keyinchalik Men Mo‘ab xalqini yana farovonlikka erishtiraman.” Egamizning kalomi shudir. Mo‘ab to‘g‘risidagi bashoratlar o‘z nihoyasiga yetdi.
