1 Исо маъбаднинг садақа қутисига назар солиб, хайр-эҳсон ташлаб турган бой одамларни кўрди.
2 Шунингдек, икки тийин ташлаган бир камбағал бева аёлни ҳам кўрди.
3 Шунда Исо деди: «Сизларга чинини айтайин, бу камбағал бева ҳаммадан кўпроқ эҳсон берди.
4 Чунки буларнинг бариси ўзларининг ортиқча пулларидан худойи қилди. Аммо бу аёл камчилигига қарамасдан, ўзининг бор-йўғини ташлади».
5 Баъзи кишилар маъбаднинг нақадар гўзал тошлар ва бахшидалар билан безатилгани тўғрисида сўзлашар эдилар. Исо эса деди:
6 – Шундай кунлар келадики, сиз шу ерда кўриб турган бинолардан бирор ғишт бутун қолмайди, ҳаммаси вайрон бўлади.
7 Улар Исодан сўрадилар: – Устоз, бу ишлар қачон юз беради? Буларнинг содир бўлажагини қандай аломатдан билмоқ мумкин?
8 Исо деди: – Йўлдан озмаслик учун эҳтиёт бўлинглар! Зеро кўплар «Бу Менман» ва «Вақт яқин», деб Менинг номим остида келадилар. Уларнинг орқасидан борманглар.
9 Уруш ва исёнлардан дарак топганда чўчиманглар. Чунки булар аввалдан бўлиб ўтиши керак, лекин дарҳол сўнгги ниҳоя келмайди.
10 Кейин Исо давом этиб уларга деди: «Халқ халққа қарши, подшоҳлик подшоҳликка қарши кўтарилади.
11 Айрим жойларда шиддатли зилзилалар, қаҳатчиликлар, ўлатлар бўлади. Ваҳимали ҳодисалар содир бўлиб, осмонда ажиб ғаройиботлар юз беради.
12 Лекин буларнинг ҳаммасидан бурун сизларни исканжага олиб, қувғин қиладилар, диний ҳайъатларга топшириб, зиндонларга ташлайдилар. Менинг номим туфайли сизларни подшоҳлар ва ҳокимлар олдига олиб борадилар.
13 Шунда сиз фурсатдан фойдаланиб, Мен ҳақда шоҳидлик қиласизлар.
14 Ўзимизни қандай ҳимоя қиламиз, деб олдиндан қайғурмасликни юрагингизга тугиб олинглар.
15 Чунки Мен сизларни оғзи ботир қилиб, шундай ҳикмат бераманки, сизларга қарши чиққанлардан бирортаси ҳам фикрингизни инкор этолмай, гапсиз-сўзсиз қоладилар.
16 Ҳатто ота-она, ака-ука, қариндош-уруғ, ёр-биродарларингиз сизни тутиб беришади, баъзиларингизни эса ўлимга топширишади.
17 Менинг номим туфайли ҳамма сиздан нафратланади.
18 Бироқ бошингиздан бир тола соч ҳам нобуд бўлмайди.
19 Сабр-бардош билан жонингизни сақлаб қоласиз».
20 «Қуддусни қўшинлар қуршаб олганини кўрганда билингки, шаҳарнинг хароб бўлиш вақти яқинлашган.
21 Ўшанда Яҳудияда бўлганлар тоғларга қочсин, шаҳарнинг ичида бўлганлар ундан чиқсин, атроф-теваракда бўлганлар шаҳарга асло кирмасин.
22 Чунки бу кунлар – барча оятлар бажо бўлғуси интиқом кунлари бўлади.
23 У кунларда ҳомиладор ва эмизувчи аёлларнинг ҳолига вой! Чунки ер юзини катта мусибат чулғаб олиб, бу халқнинг бошига қаҳр-ғазаб ёғади.
24 Улар қилич дамидан ўтказилиб, барча элларга асир қилиб олиб кетиладилар. Ёт халқларнинг даврони тугамагунча, Қуддус ёт халқлар томонидан оёқ ости қилинади».
25 «Қуёш, ой ва юлдузларда ажойиб аломатлар пайдо бўлади. Денгиз шовуллаб-жўшиб тўлқинланган сари, ер юзидаги халқлар эсанкираб, маъюсликка тушадилар.
26 Одамлар жаҳонга келаётган мусибатларни кутиб, қўрқувдан адо бўладилар. Чунки ўшанда самовий кучлар ларзага келади.
27 Ниҳоят, булут ичида, буюк қудрат ва улуғворлик ила келаётган Инсон Ўғлини кўрадилар.
28 Бу воқеалар рўй бера бошлаганда, энди халос бўлиш вақт-соатингиз яқинлашганини билиб, қоматингизни ғоз тутиб бош кўтаринглар».
29 Исо уларга бир масални айтиб берди: «Анжир дарахтига ва дарахтнинг бошқа турларига қаранглар:
30 улар япроқ ёзаётганини кўриб, ёз келиб қолганини ўзингиз ҳам англайсиз.
31 Худди шунга ўхшаб, бояги ишларнинг содир бўлаётганини кўрганингизда билингки, Худонинг Шоҳлиги жуда яқиндир.
32 Сизларга чинини айтайин, бу насл ўтмасданоқ, буларнинг ҳаммаси содир бўлажак.
33 Еру осмон битар, лекин Менинг сўзларим битмас.
34 Ўзингизни эҳтиёт қилинг! Айш қилиб, кайф суриб, ҳаётнинг ташвишлари остида бўғилиб, юракларингизни ёғ босмасин, тағин у кун ногаҳон бошга тушиб сизни тўрга илинтирмасин!
35 Чунки у кун ер юзида яшовчи ҳар бир кишини босиб олажак.
36 Шу сабабдан доим ҳушёр бўлинглар. Юз бергувчи бу мусибатлардан омон қолишга куч топиб, Инсон Ўғли олдида туришга муносиб бўлмоқ учун доимо ибодат қилинглар».
37 Исо кундузи маъбадда таълим берар, тунларини эса шаҳардан чиқиб, Зайтун тоғида ўтказар эди.
38 Барча халқ Исони тингламоқ учун эрталабдан маъбадга, Унинг ҳузурига оқиб келар эди.
