1 Muqaddas Ruh ato qiladigan in’omlardan foydalanish. 26 Jamoat yig‘ilishlaridagi tartibqoida.
Korinfliklarga birinchi maktub 14 bob
1 Sevgining payida bo‘linglar, shuningdek, Muqaddas Ruh beradigan in’omlarni olishga, ayniqsa insonlarga Xudoning so‘zini yetkazishga intilinglar.
2 Kim noma’lum tilda gapirsa, insonlarga emas, Xudoga gapiradi, chunki uni hech kim tushunmaydi. U Ruhdan ilhomlanib, sirlarni gapiradi.
3 Xudoning so‘zini yetkazadiganlar esa odamlarni imonda mahkam turishga undaydilar, ularga dalda beradilar, yupatadilar.
4 Odam noma’lum tilda gapirganda, faqatgina o‘zining imonini mustahkamlaydi. Xudoning so‘zini odamlarga yetkazadigan inson esa butun jamoatning imonini mustahkamlaydi.
5 Hammangizning ham noma’lum tillarda gapirishingizni istayman, lekin boshqalarga Xudoning so‘zini yetkazadigan inson bo‘lishingizni undan ham ko‘proq xohlayman. Chunki Xudoning so‘zini aytish odamlarga ko‘proq foyda keltiradi, lekin noma’lum tilda gapirganning so‘zlari talqin qilinsa, bu ham jamoatning imonini mustahkamlaydi.
6 Xo‘sh, birodarlarim, men sizlarning oldingizga kelib, noma’lum tilda gapirsam–da, lekin aytganlarim sizlarga hech qanday tushuncha, bilim bermasa, Xudoning so‘zini yetkazmasa va yo‘l– yo‘riq ko‘rsatmasa, men sizlarga qanday foyda keltirgan bo‘laman?
7 Hatto jonsiz cholg‘u asboblari ham, masalan, nay yoki chang, farqli bir sado chiqarmasa, nay yoki changda qanday musiqa chalinayotganini odam qayerdan biladi?
8 Agar burg‘u noaniq bir sado bersa, kim jangga tayyorgarlik ko‘rishni boshlaydi?
9 Shunga o‘xshab, agar sizlarning gapingiz tushunarsiz bo‘lsa, tinglovchilaringiz nima gapirganingizni qanday bilib oladilar? Sizlar havoga gapirganday bo‘lasizlar.
10 Dunyoda tillar ko‘p va xilma–xildir, ulardan birortasi ham ma’nosiz emas.
11 Agar men biror tilni tushunmasam, u tilda gapirayotgan odam uchun men ajnabiyman, u ham men uchun ajnabiydir.
12 Modomiki sizlar Ruh beradigan in’omlarga ega bo‘lishga intilayotgan ekansizlar, butun jamoatning imonini mustahkamlaydigan in’omga boy bo‘lish payida bo‘linglar.
13 Shuning uchun noma’lum tilda gapirgan odam o‘zining aytganlarini talqin qilish qobiliyatini olish uchun ham ibodat qilsin.
14 Agar men noma’lum tilda ibodat qilsam, ruhim ibodat qiladi, ongim esa bunda ishtirok etmaydi.
15 Xo‘p, bundan qanday xulosa chiqaraman? Ruhim bilan ibodat qilaman, ongim bilan ham ibodat qilaman. Ruhim bilan hamdu sano aytaman, ongim bilan ham hamdu sano aytaman.
16 Aks holda, agar sen ruhing bilan noma’lum tilda hamdu sano aytsang, atrofingdagilar qanday qilib sening shukrona ibodatingga qo‘shilib “omin”, deb ayta oladi? Ular sening aytayotganlaringni tushunmaydi–ku!
17 Shu tarzda shukrona aytganlaring yaxshi, lekin bu atrofingdagilarning imonini mustahkamlamaydi–ku!
18 Xudoga shukurki, noma’lum tillarda men hammangizdan ham ko‘proq gapiraman.
19 Imonlilar jamoatida esa noma’lum tilda minglab so‘zlarni gapirgandan ko‘ra, boshqalarga nasihat qilish uchun tushunarli beshtagina so‘z aytishni afzal bilaman.
20 Ey, birodarlarim, yosh bolalarday fikr qilmanglar. Aksincha, yomonlikka kelganda chaqaloqdek bo‘lib, aql–idrokka kelganda esa yetuk insonlar bo‘linglar.
21 Muqaddas Bitiklarda quyidagiday yozilgan: “Egamiz shunday demoqda: ‘Men bu xalqqa o‘zga tillarda, Begona xalqlarning og‘zi orqali gapiraman, Ammo shunda ham ular Menga quloq solmaydilar.’”
22 Demak, noma’lum tillar imonlilar uchun emas, balki imonsizlar uchun alomatdir. Xudoning so‘zini yetkazish in’omi esa imonsizlar uchun emas, imonlilar uchun alomatdir.
23 Agar imonlilar jamoati bir joyda yig‘ilib, hammasi noma’lum tillarda gapirayotgan bo‘lishsa, u yerda bundan bexabar bo‘lganlar, ya’ni imonsizlar bo‘lsa, ular: “Bular jinni bo‘lib qolibdi”, deb aytmaydimi?!
24 Ammo hamma Xudoning so‘zini tushunarli ravishda boshqalarga yetkazib berayotgan bo‘lsa, u yerdagi bundan bexabar bo‘lgan, ya’ni imonsiz odam ularning aytayotganlarini eshitadi. Shundan keyin yuragini tekshirib ko‘radi–da, gunohkor ekanligiga amin bo‘ladi.
25 Uning yuragidagi sirlari fosh bo‘ladi. Shunda u muk tushib: “Chindan ham Xudo sizlar bilan ekan”, deydi–da, Xudoga sajda qiladi.
26 Endi, birodarlar, bundan qanday xulosa chiqaramiz? Birga yig‘ilganingizda, ba’zilar sano aytadi, ba’zilar ta’lim beradi, ba’zilar Xudoning so‘zini boshqalarga yetkazadi, ba’zilar noma’lum tillarda gapiradi, yana ba’zilar esa ularning aytganlarini talqin qiladi. Bularning hammasi imonlilar jamoatining imonini mustahkamlash niyatida qilinsin.
27 Agar ba’zilar noma’lum tillarda gapirmoqchi bo‘lsa, ikki kishi, eng ko‘pi bilan uch kishi navbat bilan gapirsin, ularning aytganlari talqin qilinsin.
28 Agar ta’bir qiluvchi bo‘lmasa, noma’lum tilda gapirayotgan odam jamoatda jim tursin, o‘ziga va Xudoga gapirsin.
29 Shuningdek, ikki yoki uchta odam boshqalarga Xudoning so‘zini yetkazsin, qolganlar esa aytilganlarga baho bersinlar.
30 O‘tirganlardan biriga Xudoning so‘zi kelsa, o‘sha paytda gapirayotgan odam jim bo‘lsin.
31 Shunda hamma birin–ketin Xudoning so‘zini boshqalarga yetkaza oladi, toki hamma ta’lim va dalda olsin.
32 Xudoning xabarini yetkazayotganda inson o‘z ruhini boshqara oladi.
33 Axir, Xudo tartibsizlik Xudosi emas, balki tinchlik Xudosidir. Barcha jamoatlarda, Xudoning aziz xalqi orasida bu namoyon bo‘lib turibdi.
34 Jamoatda ayollar sukut saqlasin. Axir, ularga gapirish uchun ijozat berilmagan, Muqaddas Bitiklarda yozilganiday, ular itoatkor bo‘lishlari kerak.
35 Agar ular biror narsani bilmoqchi bo‘lsalar, uyda o‘z erlaridan so‘rasinlar. Imonlilar jamoatida ayol kishining gapirishi adabsizlikdir.
36 Ey, Korinflik birodarlar, Xudoning so‘zi sizdan kelib chiqqanmi?! Nahotki u faqatgina sizlarga yetib borgan bo‘lsa?!
37 Agar biror kishi: “Menda Xudoning so‘zini yetkazish in’omi bor” yoki “Ruhdan maxsus bir in’om olganman”, deb o‘ylasa, mening yozganlarim Rabbimiz Isoning amri ekanligini e’tirof etsin.
38 Agar ular buni tan olmasalar, Xudo ham ularni tanimaydi.
39 Shunday ekan, birodarlarim, boshqalarga Xudoning so‘zini yetkazishga intilinglar, boshqalarning noma’lum tillarda gapirishlariga to‘sqinlik qilmanglar.
40 Faqat hammasi adab va tartib bilan qilinsin.
