Korinfliklarga birinchi maktub 13 bob

1 Sevgi — eng oliy xislat.

1 Agar men insonlarning va farishtalarning tillarida gapirsam–u, lekin sevgim bo‘lmasa, jaranglaydigan mis cholg‘u, yangraydigan zang bo‘lib qolaman.
2 Agar menda Xudoning so‘zini yetkazish in’omi bo‘lsa, butun sirlardan voqif bo‘lib, har qanday bilimga ega bo‘lsam, agar tog‘larni ko‘chiradigan imonga ega bo‘lsam–u, lekin sevgim bo‘lmasa, men hech narsaga arzimas inson bo‘lib qolaman.
3 Bor mulkimni muhtojlarga taqsimlab bersam, menga sharaf keltirsin deb, hatto qiynoqlarga rozi bo‘lsam–da, lekin sevgim bo‘lmasa, bularning menga foydasi yo‘q.
4 Sevgi sabr–toqatli va mehribondir. Sevgi hasad qilmaydi, maqtanmaydi, kekkaymaydi.
5 Sevgi odobsizlik qilmaydi, xudbinlik qilmaydi, achchiqlanmaydi, kek saqlamaydi.
6 Sevgi nohaqlikdan sevinmaydi, aksincha, haqiqat qaror topganda shodlanadi.
7 Sevgi har narsani ko‘taradi, hech qachon ishonchini yo‘qotmaydi, har sharoitda umid saqlaydi, har narsaga toqat qiladi.
8 Xudoning so‘zini yetkazish in’omi ham, noma’lum tillarda gapirish in’omi ham yo‘q bo‘ladi, bilim ham bartaraf bo‘ladi. Sevgi esa aslo ado bo‘lmaydi.
9 Mana, hozir bilimimiz to‘liq emas, Xudoning so‘zini yetkazish qobiliyatimiz ham cheklangan.
10 Kamolot zohir bo‘lganda esa to‘liqsiz narsalar bartaraf bo‘ladi.
11 Bolalik paytlarimda men bola kabi gapirardim, bola kabi fikr qilardim, bola kabi mulohaza qilar edim. Voyaga yetgach, bolalikni tashladim.
12 Shu singari, biz hozir xira oyna orqali ko‘rganday bo‘lyapmiz, ammo vaqti kelganda aniq ko‘ramiz. Hozirgi bilganlarim to‘liq emas. O‘sha paytda esa Xudo meni to‘liq bilgani kabi, men ham hamma narsani to‘liq tushunaman.
13 Mana bu uch narsa bor: ishonch, umid va sevgi. Sevgi esa eng a’losidir.