1 Агар мен инсонларнинг ва фаришталарнинг тилларида гапирсам-у, лекин севгим бўлмаса, жаранглайдиган мис чолғу, янграйдиган занг бўлиб қоламан.
2 Агар башоратгўй бўлсам, агар бутун сирлардан воқиф бўлиб, ҳар қандай илмни билсам, агар тоғларни кўчирадиган имонга эга бўлсам-у, лекин севгим бўлмаса, мен ҳеч нарса эмасман.
3 Агар бутун ер-мулкимни тақсимлаб берсам, ҳатто баданимни ёндиришга топширсам-у, лекин севгим бўлмаса, менга ҳеч фойдаси йўқ.
4 Севги сабрли ва кўнгилчандир. Севги ҳасад қилмас, кеккаймас, шишинмас.
5 Севги бебошлик қилмас, худбинлик қилмас, аччиқланмас, кек сақламас.
6 Севги ноҳақликка севинмас, аксинча, ҳақиқат ила шод бўлур.
7 Севги ҳар нарсани кўтарар, ҳар йўлда ишонч ҳосил қилар, ҳар шароитда умид сақлар, ҳар нарсага тоқат қилар.
8 Севги асло адо бўлмас. Пайғамбарлар башорати бўлса, тамом бўлғуси. Тиллар бўлса, жим бўлғуси. Билим бўлса, бартараф бўлғуси.
9 Бизнинг билимимиз ҳали тўлиқсиз, башорат қилишимиз тўлиқсиздир.
10 Камолот келганда эса, тўлиқсиз нарса бартараф бўлажак.
11 Мен бола бўлганимда, бола каби гапирар, бола каби фикр қилар, бола каби муҳокама қилар эдим. Вояга етгач, болаликни қолдирдим.
12 Шу сингари, биз ҳозир гўё хира ойнага қарагандек кўряпмиз, лекин у вақтда юзма-юз кўражакмиз. Ҳозир мен қисман биляпман, лекин у вақтда ўзим билинганим каби билажакман.
13 Эндиликда бу уч нарса қолади: ишонч, умид, севги. Севги эса энг аълосидир.
