Matto Muqaddas xushxabar 27 bob

1 Xoin Yahudoning halokati. 11 Iso Rimlik hokim Pilat huzurida. 27 Isoni haqorat qilishadi. 32 Iso xochga mixlanadi. 45 Iso jon beradi. 57 Iso dafn qilinadi.

1 Tong otganda, hamma bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar Isoni o‘limga mahkum qilishga kelishib oldilar.
2 Ular Isoni bog‘lab, Rimlik hokim Pilatga olib borib topshirdilar.
3 Xoin Yahudo esa Isoning o‘limga mahkum etilganini bilib, qilgan ishidan pushaymon bo‘ldi. U o‘ttiz kumush tangani bosh ruhoniylar bilan oqsoqollarga qaytarib olib keldi.
4 U: — Men gunoh qildim! Begunoh odamga xoinlik qildim, — dedi. Ular esa: — Bizga nima?! Bu sening ishing! — deyishdi.
5 Yahudo kumush tangalarni Ma’badga otib yubordi–da, chiqib ketdi. U borib, o‘zini osib o‘ldirdi.
6 Bosh ruhoniylar tangalarni terib olib: “Bu pulni Ma’bad xazinasiga qo‘sha olmaymiz, chunki bular qonga belangan”, — deyishdi.
7 Ular maslahatlashib, bu pulga kulolning dalasini sotib oldilar, u yerga musofirlar dafn qilinadigan bo‘ldi.
8 Shuning uchun o‘sha yer bugungacha “Qon Yeri” deb ataladi.
9 10Shunday qilib, payg‘ambar Yeremiyoning bashorati bajo bo‘ldi:
10 Egamiz menga amr qilganday Ular o‘ttiz kumush tangani olib, Kulolning dalasini sotib oldilar. Bu pul Isroil xalqining U uchun belgilagan narxi edi.”
11 Iso Rimlik hokimning huzurida turganda hokim Isodan: — Sen yahudiylarning Shohimisan? — deb so‘radi. — Siz shunaqa deysiz, — deb javob berdi Iso.
12 Bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar Isoni ayblayotganlarida esa, U hech qanday javob bermadi.
13 Shunda Pilat Unga: — Eshitmayapsanmi, Sening bo‘yningga qancha ayblar qo‘yishyapti! — dedi.
14 Lekin Iso bironta ayblovga javob qaytarmadi. Hokim bunga qoyil qoldi.
15 Hokimning bir odati bor edi: u har Fisih bayramida olomonning xohishiga ko‘ra bir mahbusni ozod qilar edi.
16 O‘sha paytda otning qashqasiday taniqli bo‘lgan Yoshua Barabba ismli bir mahbus bor edi.
17 Xalq to‘plangach, Pilat ulardan so‘radi: — Sizlar kimni ozod qilishimni istaysizlar: Barabbanimi yoki Masih deb atalgan Isonimi?
18 Ular Isoni hasad tufayli qo‘lga tushirishganini Pilat bilar edi.
19 Pilat hukm kursisida o‘tirgan edi, xotini unga shunday xabar yubordi: “Bu odam aybsiz, Unga biron narsa qila ko‘rmagin, kecha tushimda U sababli qattiq azob tortdim.”
20 Ammo bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar olomonni qayrab, Pilatdan: “Barabbani ozod qiling, Isoni esa o‘ldiring” — deb so‘rashga ularni ko‘ndirdilar.
21 Hokim olomondan yana so‘radi: — Ikkovidan qaysi birini ozod qilishimni istaysizlar? — Barabbani! — deb javob berdi ular.
22 Masih deb nom olgan Isoni nima qilay? — deb so‘radi Pilat. — Xochga mixlansin! — deyishdi bir og‘izdan.
23 — U nima yomonlik qildi? — deb so‘radi hokim. Lekin olomon: — Xochga mixlansin! — deb battar baqirardi.
24 Pilat qo‘lidan hech narsa kelmayotganini va g‘alayon boshlanayotganini ko‘rib: — Bu Odamning to‘kiladigan qoni uchun men aybdor emasman. Bunga o‘zlaringiz javob berasizlar! — dedi–da, olomonning ko‘zi oldida suv olib, qo‘llarini chaydi.
25 Butun xalq bunga javoban: — Uning qoni bizning va bolalarimizning gardanida bo‘lsin! — deyishdi.
26 Shundan so‘ng Pilat Barabbani ozod qildi. Isoni esa qamchilatib, xochga mixlashni buyurdi.
27 Hokimning askarlari Isoni hukumat saroyiga olib borib, butun bo‘linmani Uning oldiga to‘plashdi.
28 Ular Isoning kiyimlarini yechib olib, Uning egniga qizil to‘n kiydirdilar.
29 Tikanlardan toj o‘rib, boshiga kiygizdilar. O‘ng qo‘liga qamish tutqizib, Uning oldida tiz cho‘kkancha: “Yashavor, ey yahudiylarning Shohi!” — deb masxara qildilar.
30 So‘ng Unga tupurib, qamish bilan qayta–qayta boshiga urdilar.
31 Uni shunday masxara qilganlaridan keyin, ustidagi to‘nni yechib olib, O‘zining kiyimlarini kiydirishdi. So‘ng Uni xochga mixlash uchun olib ketishdi.
32 Ular yo‘lda Kirineyalik Shimo‘n degan kishini uchratib qolib, Isoning xochini ko‘tarib borishga uni majbur qildilar.
33 Ular Go‘lgota degan joyga yetib keldilar. Go‘lgota “Bosh suyagi” ma’nosini beradi.
34 Askarlar u yerda Isoga ichgani achchiq o‘t aralashtirilgan sharob berdilar. Iso uni tatib ko‘rdi, ammo ichmadi.
35 Askarlar Isoni xochga mixlab qo‘yishdi. Kiyimlari uchun qur’a tashlab, o‘zaro bo‘lishib olishdi.
36 Keyin o‘sha yerda Isoni qo‘riqlab o‘tirishdi.
37 Isoning bosh tomoniga ular: “Bu yahudiylarning Shohi Isodir”, degan aybini ko‘rsatuvchi yozuvni osib qo‘ydilar.
38 Iso bilan birga ikkita qaroqchini ham mixlagan edilar. Ularning biri Isoning o‘ng tomonida, biri chap tomonida edi.
39 O‘tib ketayotganlar boshlarini chayqab, Isoni haqoratlashardi:
40 — Ey Ma’badni buzib uch kun ichida tiklaydigan! Agar Xudoning O‘g‘li bo‘lsang, O‘zingni O‘zing qutqar–chi! Xochdan tushib ko‘r– chi!
41 Bosh ruhoniylar, Tavrot tafsirchilari va oqsoqollar ham ularga qo‘shilib, Isoni masxaralay ketishdi:
42 — U boshqalarni qutqarardi, O‘zini esa qutqara olmaydi! U Isroilning Shohi emish! Qani, xochdan tushsin, shunda biz Unga ishonamiz.
43 U Xudoga ishonardi. Agar Xudo Undan mamnun bo‘lsa, hozir Uni qutqarsin. Axir, U O‘zini Xudoning O‘g‘li deb atagan–ku!
44 Iso bilan birga xochga mixlangan qaroqchilar ham Uni shunday haqoratlar edilar.
45 Tushdan boshlab soat uchgacha hamma yoq zulmatga cho‘mdi.
46 Soat uchlarda Iso baland ovoz bilan: — Eli, Eli, lamo shavaqtani? — deb faryod qildi. Bu so‘zning tarjimasi: “Ey Xudoyim! Ey Xudoyim! Nega Meni tark etding?!” — demakdir.
47 U yerda turgan ba’zilar buni eshitib: — U Ilyosni chaqiryapti, — deyishdi.
48 Ulardan biri yugurib borib, shimgichni oldi va arzon sharobga botirib, bir qamishning uchiga ildi–da, Isoga ichish uchun uzatdi.
49 Boshqalari esa: — Qani ko‘raylik–chi, Ilyos kelib Uni qutqararmikan, — deyishdi.
50 Ammo Iso qattiq faryod qildi–yu, jon berdi.
51 Shu zahoti Ma’baddagi parda yuqoridan pastgacha yirtilib, ikkiga bo‘linib ketdi. Yer larzaga keldi, toshlar yorildi.
52 Qabrlar ochilib, taqvodor odamlarning ko‘pchiligi tirildi.
53 Ular qabrlaridan chiqdilar, Iso tirilganidan keyin muqaddas shaharga bordilar. Ko‘p odamlar ularni ko‘rdi.
54 Isoni qo‘riqlab turgan yuzboshi bilan yonidagi askarlar zilzilani va sodir bo‘layotgan barcha ishlarni ko‘rib, vahimaga tushdilar. Ular: — Haqiqatan ham bu Odam Xudoning O‘g‘li ekan! — dedilar.
55 U yerda bir talay ayollar ham bor edi, ular uzoqdan qarab turgan edilar. U ayollar Jaliladan Isoga ergashib kelgan va Unga xizmat qilgandilar.
56 Ularning orasida Magdalalik Maryam, Yoqub bilan Yusufning onasi Maryam va Zabadiy o‘g‘illarining onasi ham bor edi.
57 Kechqurun Yusuf degan arimatiyalik bir boy odam keldi. U ham Isoning shogirdi edi.
58 Yusuf Pilatning huzuriga borib, Isoning jasadini so‘radi. Pilat jasadni unga berishni buyurdi.
59 Yusuf jasadni olib, uni toza zig‘ir matoga kafanladi
60 va o‘zi uchun qoyaga o‘ydirgan yangi qabrga qo‘ydi. Yusuf katta toshni yumalatib kelib, qabrning og‘zini yopdi va o‘zi ketdi.
61 Magdalalik Maryam bilan boshqa Maryam u yerda qolib, qabrning ro‘parasida o‘tiraverdilar.
62 Shabbat arafasining ertasiga bosh ruhoniylar va farziylar Pilatning huzuriga yig‘ilishib,
63 dedilar: — Hazrati oliylari, bir narsa esimizga tushib qoldi: o‘sha yolg‘onchi tirikligida: “Uch kundan keyin Men tirilaman”, degan edi.
64 Shuning uchun buyruq bering: qabr uch kun qo‘riqlansin. Aks holda Uning shogirdlari borib, jasadni o‘g‘irlab ketadilar–da, odamlarga: “U o‘likdan tirildi” deb aytadilar. Bu yolg‘on birinchisidan ham battar bo‘ladi.
65 Pilat ularga dedi: — Xo‘p, qo‘riqchilarni olib, qo‘lingizdan kelgancha, qabrni qo‘riqlanglar.
66 Ular borib, qabr toshiga muhr bosdilar va qabrni qo‘riqlay boshladilar.