1 Har narsaning vaqti bor. 16 Dunyodagi adolatsizlik.
Voiz 3 bob
1 Bu dunyoda hamma narsaning o‘z tayinlangan payti bor, har bir ishning o‘z vaqti bor.
2 Tug‘ilishning ham, o‘lishning ham o‘z vaqti bor. Ekishning ham, ekilganni o‘rishning ham o‘z vaqti bor.
3 O‘ldirishning ham, shifo berishning ham o‘z vaqti bor. Buzishning ham, qurishning ham o‘z vaqti bor.
4 Yig‘lashning ham, kulishning ham o‘z vaqti bor. Azaning ham, raqsning ham o‘z vaqti bor.
5 Tosh otishning ham, tosh yig‘ishning ham o‘z vaqti bor. Bag‘riga bosishning ham, undan o‘zini tiyishning ham o‘z vaqti bor.
6 Qidirishning ham, yo‘qotishning ham o‘z vaqti bor. Saqlab qo‘yishning ham, tashlab yuborishning ham o‘z vaqti bor.
7 Yirtishning ham, tikishning ham o‘z vaqti bor. Sukut saqlashning ham, so‘zlashning ham o‘z vaqti bor.
8 Yaxshi ko‘rishning ham, nafratning ham o‘z vaqti bor. Urushning ham, tinchlikning ham o‘z vaqti bor.
9 Shuncha mehnat qilib inson qanday foyda topadi?
10 Insonlar qilishi uchun Xudo bergan mushkul ishni ko‘rdim.
11 Xudo aytgani bo‘yicha hamma narsa o‘z vaqtida sodir bo‘ladi. Xudo yuragiga solgani uchun inson vaqt o‘tishini sezadi, lekin Xudo boshidan oxirigacha qilgan ishlarni inson tushuna olmaydi.
12 Inson uchun baxtli hayot kechirish, o‘z hayotidan rohatlanishdan boshqa yaxshiroq narsa yo‘q ekanligini tushunib yetdim.
13 Hamma yeb, ichib, o‘z qilgan mehnatining rohatini ko‘rsin. Bu Xudoning in’omidir.
14 Xudo qilgan har bir ish to abad o‘zgarmas, bu ishga hech narsa qo‘shib bo‘lmaydi, undan hech narsani ayirib bo‘lmaydi. Xudo bu ishlarni, hamma Mendan qo‘rqsin, deb qildi.
15 Hozir nima bo‘lsa, oldin ham bo‘lgan, kelajakda bo‘ladigani hozir ham bordir. Xudo o‘z vaqtida o‘tmishni yana qaytarar.
16 Men yana bu dunyoda adolat hukm surishi kerak bo‘lgan joyda — qozixonada ham, to‘g‘rilik o‘rnida ham egrilik ko‘rdim.
17 O‘zimga: “Yaxshini ham, yomonni ham Xudo hukm qiladi, chunki Xudoning O‘zi har bir narsaning, har bir ishning vaqtini belgilagan”, — dedim.
18 Men yana odamzod haqida shuni tushundim: “Insonlar ham xuddi hayvonlarday ekan. Shuni ko‘rsatish uchun Xudo insonlarni sinar ekan.”
19 Axir, odamlar bilan hayvonlarning taqdiri bir xil, unisi ham bunisi ham o‘ladi. Insonlarga ham, hayvonlarga ham Xudo jon bergan, odamlar hayvonlardan ustun emas. Hammasi behuda ekan.
20 Hamma bitta joyga boradi, tuproqdan yaralganlar tuproqqa qaytadi.
21 Insonning ruhi tepaga chiqadimi, hayvonlarning ruhi pastga — yerning ostiga tushadimi, kim biladi?!
22 Shunda men tushundim: inson uchun o‘z mehnatidan rohat olishdan boshqa yaxshiroq narsa yo‘q ekan, chunki bu uning taqdiri. Inson o‘tib ketgandan keyin nima bo‘lishini kim unga ko‘rsata oladi?!
