Voiz 12 bob

9 Xulosa.

1 Yoshligingda, qayg‘uli kunlar kelishidan oldin Yaratganni yodda tut, shunday yillar keladiki, sen: “Bu vaqt menga hech qanday rohat keltirmaydi”, — deysan.
2 Hayotingning o‘sha yillarida: Quyosh, yorug‘lik, oy va yulduzlar qorayar, Yomg‘irli bulutlar o‘tib ketmas.
3 Seni himoya qilgan qo‘llaring qarilikdan qaltirar, Kuchli oyoqlaring zaiflashar, Tishlaring kamligidan chaynay olmassan, Ko‘zlaring yaxshi ko‘rmaydigan bo‘lib qolar.
4 Quloqlaring ham ko‘chada bug‘doy yanchilayotganiniyu Ashulachilar ovozini eshitolmaydigan darajada kar bo‘lib qolar. Qushlarning ovozi esa seni uyg‘otib yuborar.
5 Balandliklardan qo‘rqadigan bo‘lib qolarsan, Ehtiyotlik bilan qadam tashlarsan. Sochlaring gulga kirgan bodom daraxtiday oppoq bo‘lib qolar, Turib yurishga qiynalarsan, Belingning quvvati ketib sudralib yurarsan. Har bir inson dunyodan o‘tganday, sen ham vafot etarsan, Azadorlar ko‘chalarni to‘ldirarlar.
6 Kumush zanjir uzilar, Hayotning tilla chirog‘i tushib ketib, buzilar. Buloq boshidagi suv ko‘zasi sinib ketar, Quduqning arqoni uzilib ketar.
7 Sening o‘tkinchi tanang Yerning tuprog‘iga qaytar, Xudo bergan ruhing ham Uning O‘ziga qaytar.
8 “Behuda! Behuda! — deydi Voiz. — Hammasi behudadir!”
9 Voiz dono odam edi. U o‘z bilganlarini odamlarga o‘rgatdi, sabr–toqat bilan hikmatlarni o‘rganib, ularni to‘g‘rilab yozdi.
10 Voiz ma’qul keladigan so‘zlar topishga harakat qilib, haqiqat so‘zlarini ochiq yozdi.
11 Donolarning hikmatlari o‘tkir tayoqqa o‘xshaydi, hikmatli so‘zlar mahkam qoqilgan mixlarga o‘xshaydi. Bularning hammasini barchamizning Cho‘ponimiz bergan.
12 Bulardan boshqa nasihatlarga ehtiyotkorlik bilan qaragin, bolam. Ko‘p kitob yozishning oxiri yo‘q, Ko‘p o‘qish odamni charchatadi.
13 Hamma narsa aytildi, mana endi xulosa: Xudodan qo‘rq, Uning amrlarini bajar, chunki bu hammaning burchidir.
14 Har bir ishni, hatto yashirin qilingan ishlarni ham, yaxshi yoki yomon bo‘lishidan qat’iy nazar, Xudo hukm qiladi.