Sulaymonning hikmatlari 17 bob

1 Dasturxoni to‘la janjalli uydan, bir tishlam qattiq noni bor tinch xonadon yaxshiroq.
2 Sharmandali ish qiladigan o‘g‘il ustidan farosatli qul hukmronlik qiladi, u aka–ukalar qatori merosga sherik bo‘ladi.
3 Kumush, oltin olovda sinaladi, odamlarning qalbini esa Egamiz sinaydi.
4 Fosiqlar yovuz odamlarning gapiga kiradi, yolg‘onchi esa g‘iybatga quloq soladi.
5 Kambag‘alni mazax qilgan ularni Yaratganni tahqirlaydi, qiyinchilikda quvonadigan jazosiz qolmaydi.
6 Nabiralar — keksalarning toju taxti, o‘g‘illarning shon–shuhrati otalaridir.
7 Yaxshi so‘z nodonga yarashmagandek, yolg‘onchilik ulug‘sifat odamga aslo to‘g‘ri kelmaydi.
8 Pora egasining nazarida sehrli qimmatbaho tosh, go‘yo hamma yerda omad keltiradi.
9 Gunohni berkitgan do‘stlikni saqlaydi, uni kavlashtirgan esa do‘stni uzoqlashtiradi.
10 Donoga berilgan bitta tanbeh nodonning boshida singan yuzta kaltakdan ta’sirliroq.
11 Fosiq faqat g‘alayon payida bo‘ladi, shuning uchun unga yovuz elchi yuboriladi.
12 Tentakning ahmoqligiga yo‘liqqandan ko‘ra, bolalaridan ayrilgan ona ayiqqa duch kelgan yaxshiroq.
13 Yaxshilikka yomonlik qilganning xonadonidan yomonlik arimaydi.
14 Janjalning boshlanishi — suv urib ketishiday, chiqmay turib uni to‘xtat.
15 Fosiqni oqlash, solihni ayblash — ikkovi ham Egamizga jirkanchdir.
16 Bu nima?! Nodonning qo‘lida boylik bor, “Donolik sotib olay”, — deydi, lekin unda aql yo‘q.
17 Do‘st har qachon sevish uchundir, aka–ukalar ham og‘ir kun uchun tug‘ilgan.
18 Qo‘l tashlab birovga kafillik qiladigan aqlsizdir.
19 Gunohni yaxshi ko‘rgan urush–janjalni sevar, o‘ziga bino qo‘ygan halokat qidirar.
20 Makkor yurakli yaxshilikka erishmaydi, egri til esa kulfatga duchor bo‘ladi.
21 Nodon farzandli bo‘lish qayg‘u keltiradi, ahmoqning otasi esa shodlik nimaligini bilmaydi.
22 Shod yurak — shifobaxsh dori, g‘am–kulfat esa jonning egovidir.
23 Fosiq qo‘ynidan pora olib adolat yo‘lini o‘zgartiradi.
24 Fahm–farosatli inson donolikka qaraydi, nodonning ko‘zi esa dunyoning narigi chetida.
25 Ahmoq farzand — otasiga qayg‘u, uni tuqqan onaga esa g‘amdir.
26 Solihni jazolash, amaldorni odilligi uchun koyish yaxshi emas.
27 Kam gapirgan — dono, og‘ir, vazmin esa idroklidir.
28 Ahmoq ham indamay o‘tirsa dono, tilini tiygan esa farosatli hisoblanadi.