1 Xalqning itoatsizligi.
Qonunlar 9 bob
1 Quloq sol, ey Isroil! Bugun Iordan daryosining narigi tomoniga o‘tasizlar. O‘zlaringizdan ko‘proq va kuchliroq bo‘lgan xalqlarning yerlarini mulk qilib olasizlar. Ularning ulkan shaharlari osmon o‘par devorlar bilan o‘ralgan.
2 O‘sha kuchli, bo‘yi baland xalq Inoq avlodidandir. Ularni o‘zlaringiz bilasizlar, “Inoq avlodiga kim ham bas kela olardi?!” degan gaplarni eshitgansizlar.
3 Bugun shuni bilib qo‘yinglarki, Egangiz Xudo yamlamay yutadigan olovday sizlarning oldingizda boradi. Xudo Inoq avlodini mag‘lub qilib, sizlarga itoat ettiradi. Shunda Egamiz bergan va’daga ko‘ra, ularni bir lahzada quvib, yo‘q qilasizlar.
4 Egangiz Xudo ularni sizlarning oldingizdan haydaganda, o‘zingizcha: “Egam solihligim uchun bu yerni menga berdi”, deb aytmanglar. Bu xalqlar fosiq bo‘lgani uchun Egamiz ularni sizlarning oldingizdan haydayapti.
5 Sizlar solihligingiz uchun, yuragingiz to‘g‘ri bo‘lgani uchun ularning yeriga borib egalik qilmayapsizlar. Yo‘q! Bu xalqlarning fosiqligi tufayli Egamiz ularni oldingizdan haydayapti. Shu yo‘l bilan otalaringiz Ibrohim, Is’hoq va Yoqubga Egamiz ont ichib bergan va’dasini bajaradi.
6 Shuni bilib qo‘yinglarki, Egangiz Xudo bu hosildor yurtni sizlarga solih bo‘lganingiz uchun bermayapti. Sizlar solih emas, o‘jar xalqsiz.
7 Egangiz Xudoni sahroda qanchalar g‘azablantirganingizni yodingizda tutinglar, aslo unutmanglar. Misrdan chiqqan kundan boshlab, mana shu yerga yetib kelguningizcha Egamizga qarshilik qilib keldingizlar.
8 Sinay tog‘ida ham Egamizning g‘azabini keltirganingizda, U shunday g‘azablandiki, sizlarni yo‘q qilib yuboray, dedi.
9 Men tosh lavhalarni, ya’ni Egamiz sizlar bilan qilgan ahd lavhalarini olgani toqqa chiqdim. Qirq kechayu qirq kunduz tog‘da bo‘ldim, u yerda na non yedim, na suv ichdim.
10 Egamiz menga O‘z qo‘li bilan yozgan ikkita tosh lavhani berdi. Tog‘da yig‘ilgan kuningiz Egamiz sizlarga olov ichidan aytgan amrlarning hammasi tosh lavhalarga yozilgan edi.
11 Kirq kechayu qirq kunduzdan keyin Egamiz menga ahd so‘zlari yozilgan ikkita tosh lavhani berdi.
12 Keyin Egamiz menga: “Qani bo‘l, bu yerdan tez pastga tush! O‘zing Misrdan boshlab olib chiqqan xalq yo‘ldan ozdi. Men sizlarga amr qilgan yo‘ldan darrov toyib, o‘zlariga but yasadi”, — dedi.
13 Egamiz menga yana shunday dedi: “Bu xalq haqiqatan ham o‘jar ekanligini ko‘rib turibman.
14 Endi Meni to‘xtatma. Hammasini halok qilaman, ularning nomini yer yuzidan o‘chiraman. Ulardan ham ko‘proq, kuchliroq xalqni sendan yarataman.”
15 Men tog‘dan qaytib tushdim. Tog‘ olov bo‘lib yonar, ikkala ahd lavhasini qo‘llarimga ko‘tarib olgan edim.
16 Qarasam, sizlar Egangiz Xudoga qarshi gunoh qilibsizlar, o‘zlaringizga buzoq shaklidagi butni yasab olibsizlar. Birpasda Egamiz sizlarga amr qilgan yo‘ldan toyibsizlar.
17 Shunda qo‘llarimdagi ikkala tosh lavhani otib yubordim. Ularni ko‘z oldingizda sindirdim.
18 Egamiz oldida yuz tuban muk tushib, oldingiday qirq kechayu qirq kunduz non yemay, suv ichmay iltijo qildim, chunki sizlar gunoh qilgan edingizlar. Egamiz oldida qabih ish qilib, Uni g‘azablantirgan edingizlar.
19 Egamiz g‘azablanib, sizlarni yo‘q qilmoqchi bo‘ldi. Men Uning g‘azabidan qo‘rqdim. Lekin Egamiz bu safar ham mening iltijolarimga quloq soldi.
20 Egamiz Horundan ham g‘azablanib, uni halok qilmoqchi bo‘ldi, lekin men o‘shanda Horun uchun ham Egamizga yolvordim.
21 Sizlar butni yasab gunoh qildingiz, shuning uchun men butni olovda yondirdim. Tuproqday maydalab ezib, kukunini tog‘dan oqib tushayotgan irmoqqa tashlab yubordim.
22 Sizlar Taverada ham, Massax va Xivrut–Xattavoda turganingizda ham Egamizni g‘azablantirgan edingiz.
23 Egamiz sizlarni Kadesh– Barnadan jo‘natganda ham, sizlarga: “Boringlar, Men sizlarga beradigan yerni mulk qilib olinglar”, deb amr qilganda, sizlar Egangiz Xudoning amriga qarshilik qildingizlar. Unga ishonmadingizlar, quloq solmadingizlar.
24 Men sizlarni taniganimdan buyon, sizlar Egamizga qarshi bosh ko‘tarasizlar.
25 Egamiz sizlarni halok qilmoqchi bo‘lgani uchun, Men Egamiz oldida o‘sha qirq kechayu qirq kunduz muk tushib ibodat qilganimda
26 shunday deb yolvorgan edim: “Ey Egamiz Rabbiy! Xalqingni halok qilma. Axir, ular Sening mulking– ku! Sen ularni buyuk kuching bilan qutqarib, qudrating bilan Misrdan olib chiqqansan.
27 Qullaring Ibrohim, Is’hoq va Yoqubni yodingda tut, bu xalqning o‘jarligi, fosiqligi va gunohiga e’tibor berma.
28 Aks holda Misrliklar shunday deydi: ‘Anavi xalqning Egasi va’da qilgan yeriga ularni olib kirolmabdi. U O‘zining xalqini yomon ko‘rar ekan, shuning uchun ularni sahroda nobud qilish maqsadida Misrdan olib chiqqan ekan!’
29 Axir, ularni buyuk kuching va ajoyibotlaring bilan Misrdan O‘zing olib chiqqansan, ular Sening xalqingdir.”
