1 Yuz–xotirchilik qilmanglar. 14 Imon va amal.
Yoqubning maktubi 2 bob
1 Ey birodarlarim, ulug‘vor Rabbimiz Iso Masihga ishonar ekansiz, yuz–xotirchilik qilmanglar.
2 Sizlarning yig‘ilishingizga oltin uzuk taqqan, bashang kiyingan bir boy bilan ust–boshi juldur bir gadoy kirdi deb faraz qilaylik.
3 Agar sizlar bashang kiyinganga qarab: “Marhamat qilib to‘rga chiqing”, — gadoyga esa: “Sen ostonada tur” yoki “Shu yerda, poygakda o‘tir”, — desangiz,
4 sizlar bir odamni boshqasidan ustun qo‘ygan bo‘lmaysizlarmi?! Bu bilan sizlar yomon niyatli qozilarga o‘xshab qolasizlar–ku!
5 Ey aziz birodarlarim, quloq solinglar: Xudo bu dunyodagi kambag‘allarni imonda boy qilish uchun tanladi! U O‘zini sevganlarga va’da qilganday, ularga O‘z Shohligini meros qilib berdi.
6 Ammo sizlar–chi, kambag‘alni beobro‘ qilib tashladingiz! Sizlarga jabr–zulm qilgan boylar emasmi?! Sizlarni mahkamalarga sudrab olib borgan ular emasmi?!
7 Sizlar Rabbimiz Isoga tegishlisizlar. Ammo bu boylar Rabbimizning ezgu nomini haqorat qilyaptilar!
8 Agar sizlar Muqaddas Bitiklardagi: “O‘zgani o‘zingizni sevganday seving” degan Xudoning Shohligiga oid qonunga amal qilayotgan bo‘lsangiz, to‘g‘ri qilayotgan bo‘lasizlar.
9 Biroq yuz–xotirchilik qilayotgan bo‘lsangiz, gunoh qilyapsiz va qonunbuzar sifatida hukm qilinasiz.
10 Kimki qonunning hammasiga rioya qilsa–yu, faqat bir narsada gunoh qilsa, u butun qonunni buzgan hisoblanadi.
11 Chunki “Zino qilmang” degan Xudo “Qotillik qilmang” deb ham aytgan. Agar siz zino qilmasangiz–u, ammo odam o‘ldirsangiz, qonunni buzgan bo‘lasiz.
12 Shuning uchun har bir gapingiz va ishingiz ozodlik beruvchi Xudoning qonuniga muvofiq bo‘lsin. Zero, Xudo har bir odamni o‘sha qonun bo‘yicha hukm qiladi.
13 U shafqatsiz odamga rahm qilmaydi. Rahmdil inson esa hukm paytida Xudodan shafqat topadi.
14 Ey birodarlarim, agar biror kishi imonim bor, desa–yu, xayrli ishlar qilmasa, nima foydasi bor?! Bunday imon uni qutqararmidi?!
15 Faraz qiling, imonli birodaringiz och–yalang‘och bo‘lsa–yu,
16 siz unga: “Yaxshi bor! Isinib, qorningni to‘ydirib yur”, — desangiz–u, ehtiyojini qondirmasangiz, bundan nima foyda?!
17 Shunga o‘xshab quruq imonning o‘zi amalsiz o‘likdir.
18 Kimdir: — Ba’zilarning xayrli ishlari, boshqalarning esa imoni bor–ku, — deb noroziligini bildirishi mumkin. Unday odamga men shunday javob bergan bo‘lardim: — Kel, senga imonimni xayrli ishlarim orqali ko‘rsatay. Sen esa imoningning samimiyligini qaysi dalil bilan isbotlay olasan? Axir, sen xayrli ishlar qilmaysan–ku!
19 U odam: — Men Xudoning yagonaligiga ishonaman! — deb aytishi aniq. Men esa unga: — Ishonib, yaxshi qilasan! — deyman. — Ammo sening bu ishonching jinlarning ishonchidan aslo farq qilmaydi. Zero, jinlar ham Xudoning yagonaligiga ishonib, dahshatdan titraydi.
20 Ey ahmoq, amalsiz imoning foydasiz ekanligini nahotki tushunmasang?!
21 Otamiz Ibrohim o‘z o‘g‘li Is’hoqni qurbon qilmoqchi bo‘lgani uchun Xudo uni solih deb bildi!
22 Ana, ko‘rdingmi?! Ibrohimning bu ishiga imon asos bo‘ldi. Uning qilgan ishi imonining chinligini ko‘rsatdi.
23 Shu tariqa Tavrotdagi: “Ibrohim Xudoga ishondi, Xudo uni ishonchi uchun, solih, deb bildi”, — deya yozilgan so‘z amalga oshdi. Ibrohim Xudoning do‘sti deb ataldi.
24 Ey birodarlarim, ko‘rdingizmi, inson quruq imoni uchun emas, balki qilgan ishlari uchun solih deb tan olinadi.
25 Fohisha Rahoba ham buning yana bir misolidir. Nima uchun Xudo uni solih deb tan oldi? Rahoba Isroil xalqining ayg‘oqchilarini uyiga kirgizib, bexatar yo‘l bilan qochib ketishlariga yordam bergani uchun Xudo uni solih deb bildi.
26 Xullas, amalsiz imon jonsiz tanaday o‘likdir.
