Noxum 2 bob

1 Dushmanlar Isroil yurtini xarob qilgan, Uzumzorlarini payhon etgan. Biroq Egamiz tiklar Yoqub naslining ulug‘vorligini, Ha, Isroil xalqining buyukligini. Bosqinchi senga hujum qildi, ey Naynavo! Qani bo‘l, qo‘riqla qo‘rg‘onlaringni, Yo‘ldan uzma sen ko‘zingni. Yig‘ib olgin bor kuchingni, Jangga bog‘la belingni.
2 -
3 Dushman sipohlarining qalqoni qizil, Jangchilarining kiyimi alvon, Jang kuni aravalari olovday chaqnar, Behisob nayzalari bosh uzra tebranib turar.
4 Shahar ichida aravalar quturib yelar, Maydonlarni kesib u yoqdan–bu yoqqa o‘tar, Mash’alalarga o‘xshab yonib turar, Yashin tezligi bilan uchar.
5 Naynavo shohi amr berar lashkarboshilariga, Olg‘a bosib qoqinar ular yo‘lda. Qalqonlari panohida bosqinchilar Shahar devoriga yopirilar.
6 Daryo to‘g‘onlarini ular buzib tashlar, Saroy ivib, qulay–qulay deb turibdi.
7 Shahar ahlini surgun qilishga qaror qilindi, Cho‘rilari musichaday nola qilmoqda, O‘z ko‘ksiga ular urmoqda.
8 Naynavo darz ketgan hovuzga o‘xshaydi, Yoriqlaridan suv oqib ketganday, Uning aholisi qochib ketyapti, Ortidan “To‘xtanglar! To‘xtanglar!” Degan qichqiriqlar eshitilar, Lekin hech kim ortiga qaytmas.
9 Bosqinchilar baqirar: “Talon–taroj qiling kumushu oltinni! Bitmas–tuganmasdir Naynavoning xazinasi! Serobdir uning qimmatbaho narsasi!”
10 Ship–shiydam, vayron, talqon bo‘ldi Naynavo! Qo‘rquvdan yuraklar orqaga tortib ketdi, Tizzalar qaltiradi, badanni titroq bosdi, Bo‘zday oqardi hammaning yuzi!
11 Nima bo‘ldi Naynavo shahriga?! O‘xshar edi–ku u sherning uyasiga. Ha, o‘xshar edi Naynavo sher bolalarini boqqan bir inga. Sher va ona sher izg‘igan paytda, Bolalari xatarsiz edi u yerda!
12 Sher o‘z bolalari uchun Yetarlicha o‘lja tilka–pora qilgan, U ona sher uchun ham ovini bo‘g‘izlagan, Murda bilan to‘ldirgan o‘z inlarini, O‘lja bilan — uyalarini.
13 Sarvari Olam shunday aytmoqda: “Men senga qarshiman, ey Naynavo! Jang aravalaringni tutatib yondiraman. Yosh sherlaring qilichdan halok bo‘ladi. Sen endi yer yuzida talonchilik qilmaysan. O‘lponchilaringning ovozi o‘chadi.”