1 Chigirtka galasi. 12 Tavba–tazarruga da’vat. 18 Egamizning inoyati. 28 Egamizning kuni.
Yo‘el 2 bob
1 Siondaburg‘u chalinglar! Egamizningmuqaddas tog‘ida bong uringlar! Titrasin Yahudoning jamiki ahli, Axir, kelyapti Egamizning kuni. U kunga oz vaqt qoldi.
2 Zimziyo zulmat kuni bo‘lur u kun, Bulut qoplagan tim qorong‘i bo‘lur u kun! Katta kuchli lashkar yurtni bosar, Yorishgan tongday tog‘lar uzra yoyilar. Bunaqasi azaldan hech sodir bo‘lgan emas, Bundan keyin ham hech qachon sodir bo‘lmas.
3 Alanga yutib borar ular oldidan, Olov guvullab yonar ular ortidan, Biron jonzot qochib qutulmas ulardan. Ilgari edi zamin Adan bog‘iday, Endi bo‘lib qoldi qaqroq sahroday.
4 Ularning ko‘rinishi otlarga o‘xshar, Jang otlari kabi hujum qilishar.
5 Tog‘ cho‘qqilariga sakrab chiqishar, Jang aravasiday gumburlab chopar, Yonayotgan xas–cho‘p kabi chirsillar, Jangga tayyor bo‘lib saf tortgan Kuchli lashkarga o‘xshar ular.
6 Ularning oldida xalqlar dahshatga tushar, Hammaning yuzi bo‘zday oqarib ketar.
7 Jangchilarday hujum qilar bu lashkar, Sipohlarday devordan oshib tushar. Safdan chetga chiqmay olg‘a bosishar.
8 Bir–birlarin turtmaslar, Hammasi o‘z yo‘lida ketar. G‘ovlarni ham yorib o‘tishar, Hech narsa ularni to‘xtata olmas.
9 Bostirib borishar ular shaharga, Yopirilishar shahar devorlariga. Uylarga tirmashib chiqishar, O‘g‘riday derazalardan ichkariga kirishar.
10 Ularning oldida zamin titrar, Osmonu falak qaltirab turar. Quyosh ham, oy ham qorayar, Yulduzlar nuri so‘nar.
11 Egamiz lashkarning boshida turar, Lashkariga O‘z sadosin berar. Naqadar behisob Uning qo‘shini, Uning amriga bo‘ysunadiganlar qudratli. Egamizning kuni chindan dahshatli! Bu vahimali kunga bardosh bergay kim?!
12 Egamizning kalomi shudir: “Hozir ham kech emas, Ro‘za tutib, yig‘lab, qayg‘urib, Butun qalbingiz bilan Menga qaytinglar.
13 Kiyimingizni emas, bag‘ringizni yirtinglar.” Egangiz Xudoga qaytinglar, U inoyatli, Rahmdil, jahli tez chiqmaydi, sodiq sevgisi mo‘ldir, G‘azabidan tushib kechiradigan Xudodir.
14 Kim bilsin, U shashtidan qaytar, Balki xirmoningizga baraka berar. Shunda Egangiz Xudoga sizlar Don bilan sharob nazrin taqdim qilasizlar.
15 Burg‘u chaling Sionda! Ro‘za kunlarin belgilanglar, O‘sha kunlarga yig‘in e’lon qilinglar.
16 Yig‘ing jamiki xalqni, Pok qiling jamoani. Chaqirtiring qariyalarni, Olib keling bolalaru emizikli go‘daklarni. Hatto yangi kelin–kuyovlar ham Chimildiqdan chiqib kelishsin.
17 Ma’badning ayvoni bilan qurbongoh orasida Yig‘lashsin Egamizning xizmatkor ruhoniylari, Yolvorishsin shunday deya Xudoga: “Ey Egamiz, shafqat qilgin xalqingga, Mulking bo‘lgan Isroil ellar aro kulgi bo‘lmasin. ‘Ularning Xudosi qani?!’ deya xalqlar bizni mazax qilmasin!”
18 Egamiz O‘z yurtiga jon kuydirdi shul zamon, O‘z xalqiga rahm qildi U o‘shal on.
19 Javob berdi U xalqiga shunday debon: “To‘q bo‘lasiz, sizlarga beraman sharob, moy va don. Xalqlar orasida mazax bo‘lishingizga endi yo‘l qo‘ymayman.
20 Daf qilaman shimoldan kelgan lashkarlarni, Haydab solaman qaqroq, huvullagan sahroga ularni. O‘lik dengizga uloqtiraman ilg‘or qismlarini, O‘rta yer dengiziga suraman orqa qismlarini. Jasadlaridan qo‘lansa hid anqiydi.” Bajo qildi Egamiz buyuk ishlarini!
21 Ey zamin, qo‘rqma! Xursand bo‘l, shodlan. Bajo qildi Egamiz buyuk ishlarini!
22 Qo‘rqmanglar endi, ey, yovvoyi hayvonlar, Chunki yam–yashildir dashtdagi yaylovlar, Meva berayotir endi daraxtlar, Anjir va uzumning hosili mo‘ldir.
23 Ey Sion xalqi, xursand bo‘linglar, Egangiz Xudoning ishlaridan sevininglar. Sizlarga U yon bosib, yomg‘irni mo‘l yog‘dirdi. Oldingiday, kuz, bahorda yomg‘irni quydirdi.
24 Endi xirmonlar donga to‘lib ketadi, Xumlar sharobu moy bilan to‘lib–toshadi.
25 Egamiz shunday deydi: “Zarar ko‘rdingiz qirg‘in keltiruvchi, Yemiruvchi chigirtkalar dastidan, Ekinzorlaringizni kemirib tashlagan Sakraydigan chigirtka galasi dastidan, Ko‘rgan zararingizni Men qoplayman. Bu kuchli lashkarni sizga qarshi Men yuborganman.
26 Endi sizlar xohlaganingizcha yeysiz, Sizlar uchun ajoyibotlar ko‘rsatgan Men, Egangiz Xudoga hamdu sano aytasiz. Ey xalqim, hech qachon sharmanda bo‘lmaysan endi!
27 Ey Isroil, Men orangda ekanimni bilib olasan shunda, Men Egangiz Xudoman, yo‘qdir Mendan boshqasi. Ey xalqim, hech qachon sharmanda bo‘lmaysan endi!
28 So‘ngra O‘z Ruhimni yog‘diraman har bir inson ustiga, Vahiylar keladi yigitlaringizga. Bashorat qilurlar sizning o‘g‘il–qizlaringiz. Karomatli tushlar ko‘rurlar qariyalaringiz.
29 O‘z Ruhimni yog‘diraman o‘sha kunlarda, Hattoki qulu cho‘rilaringiz ustiga.
30 Mening buyuk va dahshatli kunim kelishidan oldin, Men yeru osmonda alomatlarni ko‘rsataman. Yer yuzida qonni, olovni va tutun ustunlarini paydo qilaman.
31 Quyosh qorayadi, oy qon tusiga kiradi.”
32 Shunda Xudo da’vat etgan odamlar omon qoladi. Ha, Egamizga iltijo qilgan har bir inson qutqariladi. Egamiz aytganiday, Sion tog‘iga va Quddusga qochib borganlar najot topishadi.
