1 Dovud Ommon xalqi bilan Oram xalqini mag‘lub qiladi.
Solnomalar (birinchi kitob) 19 bob
1 Oradan bir qancha vaqt o‘tgach, Ommon shohi Naxosh olamdan o‘tib, o‘rniga o‘g‘li Xanun shoh bo‘ldi.
2 Dovud: “Naxosh menga sodiq edi, men ham uning o‘g‘li Xanunga sodiq bo‘layin”, deb ko‘nglidan o‘tkazdi. Shunday qilib, Dovud Xanunga otasi vafoti munosabati bilan tasalli berish uchun o‘z elchilarini jo‘natdi. Dovudning elchilari Xanunga tasalli bergani Ommon yurtiga borishgach,
3 Ommon beklari Xanunga shunday deb o‘rgatishdi: “Dovud bu odamlarini otangiz hurmati uchun jo‘natgan, deb o‘ylaysizmi? Yo‘q, bu elchilar sizning huzuringizga yomon niyat bilan kelishgan, ular yurtni kuzatib, tekshirib, keyin qo‘lga kiritishmoqchi.”
4 Shu gapdan so‘ng Xanun Dovudning elchilarini ushladi, ularning soqollarini qirdirib, kiyimlarini sonlarigacha kestirib, orqaga qaytarib yubordi.
5 Elchilar qaytib ketishdi. Dovud bu voqeani eshitdi–yu, elchilarini kutib olish uchun odamlar jo‘natdi. Elchilar juda sharmandali ahvolda qolgan edilar. Shoh o‘sha elchilariga: “Soqolingiz o‘sguncha Yerixoda qolinglar, keyin mening oldimga qaytib kelinglar”, deb ayttirib yubordi.
6 Ommon xalqi: “Endi Dovudning g‘azabiga duchor bo‘ldik”, deb o‘yladilar. Shuning uchun Xanun va Ommon xalqi Oram–Naxrayimdan, Oram–Maxodan va Zo‘vo shohliklaridan jang aravalari va otliqlar yollash uchun 2.000 pud kumush yubordilar.
7 Xanun 32.000 jang aravani va Maxo shahri shohini lashkari bilan yolladi. Maxo shohi kelib, Midavo shahri yonida qarorgoh qurdi. Ommon xalqi ham o‘z shaharlaridan chiqib, jangga otlandi.
8 Dovud bu xabarni eshitdi–yu, lashkarboshi Yo‘ab boshchiligida qo‘riqchilarining hammasini urushga safarbar qildi.
9 Ommon lashkari shahar darvozasi oldida Dovudga qarshi saf tortdi. Yordamga kelgan shohlar ham yalanglikda, alohida saf tortdilar.
10 Yo‘ab g‘anim to‘dalari orqayu oldindan hujum qilayotganini ko‘rib, Isroilning saralangan sipohlaridan tanlab oldi–da, Oram lashkarlariga qarshi saflantirdi.
11 Qolganlariga esa ukasi Abushayni bosh qilib, Ommonlarga qarshi shay qilib qo‘ydi.
12 Yo‘ab Abushayga: — Oram lashkari mendan ustun kelsa, sen yordamga kelasan, — dedi. — Bordi–yu, Ommonlar sendan baland kelsa, men yordamga boraman.
13 Bardam bo‘l! Xalqimiz va Xudoyimizning shaharlari uchun mardlarcha kurash olib boraylik. Egamizning xohish–irodasi bajo bo‘lsin.
14 Yo‘ab boshchiligidagi sipohlar Oram lashkariga qarshi tashlandilar. Oram lashkari esa ularning oldiga tushib qochib qoldilar.
15 Ularning qochganini ko‘rgan Ommonlar ham Yo‘abning ukasi Abushaydan qochib, shaharga berkindilar. Shundan keyin Yo‘ab Quddusga qaytib ketdi.
16 Oram lashkari Isroil lashkaridan yengilganini anglab yetgach, xabarchilar yuborib, Furot daryosining narigi tomonida turgan o‘z lashkarini chaqirtirib keldilar. Ularga lashkarboshi qilib, Shoh Hadadzar lashkarining qo‘mondoni Sho‘faxni tayinladilar.
17 Dovud bu voqeani eshitib, jamiki Isroil lashkarini yig‘di. Iordan daryosini kechib o‘tib, Oram lashkariga qarshi saf tortdi. Oram lashkari hujumga o‘tdi.
18 Ammo ular bu safar ham Isroil lashkarining oldiga tushib qochib qolishdi. Dovud Oram lashkarining 7.000 jang aravasi aravakashini va 40.000 sipohini o‘ldirdi. Hadadzarning lashkarboshisi Sho‘fax ham Dovudning qo‘lidan halok bo‘ldi.
19 Shunday qilib, Hadadzarning qo‘li ostidagi shohlar Isroil dastidan mag‘lubiyatga uchraganlarini ko‘rib, Dovud bilan sulh tuzishga majbur bo‘lishdi. Ular Dovudga qaram bo‘lib qolishdi. Shundan keyin Oram xalqi Ommon xalqiga yordam berishdan bosh tortadigan bo‘ldi.
