1 Navo‘tning uzumzori.
Shohlar (uchinchi kitob) 21 bob
1 Voqealar ketidan voqealar yuz beraverdi. Yizril shahrida, Samariya shohi Axabning saroyi yonida shu yerlik Navo‘t degan odamning uzumzori bor edi.
2 — Uzumzoringni menga ber, men u yerni poliz qilaman, — dedi Axab Navo‘tga. — Uzumzoring mening uyimga yaqin. O‘sha joyning o‘rniga men senga undan ham yaxshiroq uzumzor beraman. Istasang, bahosini ayt, kumush berayin.
3 — Otalarimdan qolgan merosni sizga beramanmi?! Xudo saqlasin, — javob qaytardi Navo‘t Axabga.
4 Yizrillik Navo‘tning: “Otalarimdan qolgan merosni sizga beramanmi?!” degan gapidan Axab g‘azablandi, xafahol uyiga keldi. Non ham yemay o‘ringa kirib, teskari qarab yotaverdi.
5 Xotini Izabel Axabning yoniga kelib, undan: “Nega ruhingiz tushkun, non ham yemadingiz?” deb so‘radi.
6 Axab bo‘lib o‘tgan voqeani aytib berdi: — Yizrillik Navo‘tga: “Uzumzoringni menga sot, kumush beraman, yoki istasang uning o‘rniga senga boshqa uzumzor beray”, desam, u: “Uzumzorimni sizga bermayman”, deb javob qildi.
7 — Siz Isroil shohimisiz o‘zi?! — dedi Izabel Axabga. — Turing o‘rningizdan, non–pon yeb oling. Ko‘nglingizni chog‘ qilavering. Yizrillik Navo‘tning uzumzorini sizga men olib beraman.
8 Izabel Axab nomidan maktublar yozdi, Axabning muhri bilan tasdiqladi. Maktublarni Navo‘t yashayotgan shaharning oqsoqollariga, aslzodalariga yubordi.
9 Maktub quyidagi mazmunda bitilgan edi: “Ro‘za e’lon qilinglar. Hammani to‘plab, Navo‘tni ularning oldiga o‘tqazib qo‘yinglar.
10 Uning ro‘parasiga ikkita yaramas odamni turg‘izib qo‘yinglar. Ular: “Ey, Navo‘t, sen Xudoni va shohni haqorat qilding”, deb guvohlik bersinlar. Keyin uni tashqariga olib chiqib, toshbo‘ron qilib o‘ldiringlar.”
11 Navo‘t istiqomat qiladigan shahardagi odamlar, aslzodalar va oqsoqollar hammasini Izabel buyurganiday qildilar.
12 Avval ro‘za e’lon qildilar. Keyin xalqni to‘plab, Navo‘tni xalqning oldiga o‘tqazdilar.
13 Ikkita yaramas odam kelib, Navo‘tning ro‘parasiga o‘tirdi. Ular xalqning oldida: “Navo‘t Xudoni va shohni haqorat qildi”, deb Navo‘tga ayb qo‘yishdi. Shundan so‘ng Navo‘tni shahar tashqarisiga olib chiqib, toshbo‘ron qilib o‘ldirdilar.
14 Oqsoqollar va aslzodalar: “Navo‘t toshbo‘ron qilib o‘ldirildi”, deb Izabelga xabar berdilar.
15 Izabel Navo‘tning toshbo‘ron qilib o‘ldirilganini eshitgan zamon Axabga dedi: — Yizrillik Navo‘t uzumzorini sizga kumushga ham sotmagan edi. Boring endi, uning o‘sha uzumzorini o‘zingizning mulkingizga qo‘shib oling. Navo‘t endi yo‘q. U o‘libdi.
16 Axab Navo‘tning o‘ldirilganini eshitdiyu: “Tezroq borib, Yizrillik Navo‘tning uzumzorini o‘zimga mulk qilib olay”, deb harakatga tushdi.
17 O‘sha payt Tishba shahridan bo‘lgan Ilyosga Egamiz shu so‘zlarni ayon qilgan edi:
18 “Bor, Samariyada o‘tirgan Isroil shohi Axabni kutib olish uchun chiq. U hozir Navo‘tning uzumzorida, o‘sha uzumzorni o‘ziga mulk qilib olmoqchi bo‘lib, u yerga keldi.
19 Axabga shu gaplarni yetkaz: — Egam shunday aytmoqda: Navo‘tni o‘ldirib uning mulkini o‘zingga olmoqchimisan?! Navo‘tning qonini ko‘ppaklar yalagan yerda sening qoningni ham ko‘ppaklar yalaydi.”
20 — Ha, dushmanim, meni bu yerga ham topib keldingmi? — dedi Axab Ilyosga. — Ha, topib keldim, — dedi Ilyos, — sen Egamiz oldida qabihliklarga rosa mukkangdan ketding.
21 Egamizning gapi shunday: “Boshingga balo yog‘diraman, seni ildizingdan quritaman. Isroildagi senga qarashli erkak zotini, hoh qul bo‘lsin, hoh ozod bo‘lsin, qirib tashlayman.
22 Isroilni gunohga botirib, Egamizni g‘azablantirganing uchun sening xonadoningni Nabat o‘g‘li Yeribomning xonadoni ko‘yiga, Oxiyo o‘g‘li Bashoning xonadoni ko‘yiga solaman.”
23 Egamiz Izabel haqida ham aytdi: “Yizril devori ichkarisida Izabel ko‘ppaklarga yem bo‘lar.
24 Axabga qarashli shaharda vafot etgan odam ko‘ppaklarga yem bo‘lar, qirda vafot etgan odami ko‘kdagi qushlarga yem bo‘lar.”
25 Shu paytgacha hech kim Axab singari Egamiz oldida qabihliklarga mukkasidan ketmagan edi. Xotini Izabel esa uni gijgijlab turar edi.
26 Axab, Amor xalqi singari, butlarga ergashib, ko‘p qabihliklar qilgan edi. Amor xalqini esa gunoh ishlari uchun Egamiz u yurtdan haydab, yurtni Isroil xalqiga bergan edi.
27 Axab Ilyosning aytganlarini eshitib, qayg‘udan kiyimlarini yirtdi, egniga qanor ilib oldi, ro‘za tutdi, qanor kiyib uxladi, doimo g‘amgin yurdi.
28 Shundan keyin Ilyosga Egamiz shu so‘zlarni ayon qildi:
29 “Ko‘rdingmi, Axab tavba qilib, Mening oldimda qanday mo‘min bo‘lib qoldi! U Menga itoat qilgani uchun, u barhayot ekan, boshiga balo keltirmayman. O‘g‘li shoh bo‘lgandan so‘ng, uning xonadoniga balo–qazo yog‘diraman.”
