Юҳаннога Кўрсатилган Ваҳий 13 bob

1 Мен денгиз соҳилидаги қумлоқ устида турган эдим. Тўсатдан етти бошли, ўнта шохли бир ҳайвон денгиздан чиқаётганини кўриб қолдим. Шохларида ўнта тож бор эди, бошларида эса куфрона номлар ёзилган эди.
2 Мен кўрган ҳайвон қоплонга ўхшар эди. Оёқлари айиқнинг оёғига, оғзи эса арслоннинг оғзига ўхшар эди. Аждаҳо унга ўз қудрати, тахти ва буюк иқтидорини берди.
3 Мен ҳайвоннинг бошларидан бирини ўлар ҳолатда яраланган тахлитда кўрдим. У ўлай деганда, яраси соғайиб қолди. Шунда бутун жаҳон ҳайвоннинг кетидан бақрайиб, донг қотиб қолди, ҳайвонга бундай иқтидор берган аждаҳога сажда қилишди.
4 Одамлар: «Бу ҳайвонга ўхшаган яна ким бор экан? У билан ким уриша олар экан?» – деб ҳайвонга ҳам сажда қилишди.
5 Ҳайвонга такаббурона ва куфрона сўзлар сочадиган оғиз берилди, у қирқ икки ой давомида бу иқтидорини амалда кўрсатди.
6 Худога қарши куфр айтиш, Унинг номи ва макони ҳамда осмонда яшовчиларга қарши куфрлар ёғдириш учун ҳайвон оғзини очди.
7 Унга Худо азизлари билан уришиш ҳамда уларни енгишга рухсат берилди. Унга ҳар бир қабила, халқ, тил ва миллат устидан ҳокимлик қилиш иқтидори берилди.
8 Ер юзида яшаётганларнинг ҳаммаси ҳайвонга сажда қилишади, фақат дунё яратилганидан бери бўғизланган Қўзининг ҳаёт китобига исми қайд бўлганлар бундан истиснодир.
9 Қулоғи бор киши қулоқ солсин!
10 Кимки асирликка олиб борса, ўзи асирликка тушар. Кимки қиличдан ўтказса, ўзи қиличдан ўтар. Бунда Худо азизларининг сабру имони даркор.
11 Бундан сўнг мен ердан чиқаётган бошқа бир ҳайвонни кўрдим. Қўзи каби иккита шохи бор эди ва аждаҳо каби гапирарди.
12 У биринчи ҳайвоннинг бутун иқтидори билан унинг олдида амал қиларди. Ҳайвон бутун ер юзини ва унда яшовчиларни ўлар ҳолатдаги яраси соғайган биринчи ҳайвонга сажда қилишга мажбур қилди.
13 У инсонлар олдида ҳатто осмондан ерга олов туширишга қадар ажойиб мўъжизалар яратди.
14 Биринчи ҳайвон олдида қилиши учун унга берилган мўъжизакорлик қудрати билан у ер юзида яшаётганларни алдаб йўлдан оздирди. У одамларга қиличдан яраланиб, бироқ соғ қолган биринчи ҳайвоннинг тасвирини қилишни буюрди.
15 Унга ҳайвоннинг тасвирига руҳ киритиш учун қудрат берилди. Ҳайвон тасвири тилга кирди ва ўзига сажда қилмаганларнинг ҳаммасини ўлдиришни буюрди.
16 У ҳамманинг – каттаю кичикнинг, бою камбағалнинг, эркину тутқиннинг ўнг қўли ёки пешанасига тамға босилсин, деб фармон чиқарди.
17 Шундай қилиб, ким ҳайвоннинг тамғаси, яъни унинг оти ёки отининг сонига эга бўлмаса, мутлақо олди-сотди қилолмас эди.
18 Бунда ҳикмат бор. Ақли етган киши ҳайвоннинг сонини ҳисоблаб чиқсин, чунки бу сон – инсоннинг сонидир. Унинг сони олти юз олтмиш олтидир.