1 «Бошқаларни ҳукм қилманглар, сиз ҳам маҳкум бўлмайсиз.
2 Сизлар қандай ҳукм қилсангиз, сизга ҳам шундай ҳукм ўтказилади. Сизлар қандай ўлчов билан ўлчасангиз, сизга ҳам шундай ўлчов татбиқ этилади.
3 Нега сен биродаринг кўзидаги чўпни кўрасану, лекин ўз кўзингдаги ходани сезмайсан?
4 Сенинг кўзингда хода бор экан, қандай қилиб биродарингга: „Кел, кўзингдаги чўпни чиқариб олай“, – дейсан?
5 Эй иккиюзламачи! Олдин ўз кўзингдан ходани чиқариб ол, кейин биродаринг кўзидан чўпни қандай чиқармоқ учун кўзинг очилади.
6 Муқаддас бўлган нарсани итларга берманг, марваридларингизни чўчқалар олдига ташламанг. Тағин буларни оёқ-ости қилиб, сўнгра ўзингизни тилка-пора қилмасинлар!»
7 «Сўраб туринг, сизга берилади. Излаб туринг, топасизлар. Тақиллатиб туринг, сизга очилади.
8 Чунки ҳар бир сўраган олар, излаган топар, тақиллатганга эшик очилар.
9 Орангизда бир кимса борми, ўғли ундан нон сўраганда, унга тош берса?
10 Ёки балиқ сўраганда, унга илон берса?
11 Сизлар ёвуз бўла туриб, болаларингизга яхши ҳадялар беришни билсангиз, боз устига осмондаги Отангиз Ундан сўраганларга мўл-кўл неъматни беради!
12 Одамлар сизга қандай муомала қилишларини истасангиз, сиз ҳам уларга шундай муомалада бўлинг. Таврот ва пайғамбарлар таълимотининг мағзи шундадир».
13 «Тор эшикдан киринглар! Чунки ҳалокатга элтувчи йўл кўп энли, дарвозаси эса кенгдир. Ана, шу томон юраётганлар кўп.
14 Ҳаёт сари элтувчи йўл эса танг, эшиги жуда тордир. Бу йўлни топадиганлар оз».
15 «Сохта пайғамбарлардан эҳтиёт бўлинглар! Улар сизнинг олдингизга қўй кийимида келадилар, лекин ичларидан йиртқич бўрилардир.
16 Уларни меваларидан билиб оласизлар. Тиканакдан узум, ёки янтоқдан анжир теришармикан?
17 Ҳар бир яхши дарахт яхши мева берар, ёмон дарахт эса ёмон мева берар.
18 Яхши дарахт ёмон мева беролмас, ёмон дарахт ҳам яхши мева беролмас.
19 Яхши мева бермайдиган ҳар бир дарахт эса кесилиб, оловга ташланади.
20 Шундай қилиб, сохта пайғамбарларни меваларидан билиб оласизлар.
21 Мени „Ё Раббий, ё Раббий“ деб чақиргани билан ҳар бир одам Осмон Шоҳлигига киравермайди. Бунга осмондаги Отамнинг иродасини бажо келтирувчигина эришади.
22 Қиёмат кунида кўплар Менга: „Ё Раббий, ё Раббий, бизлар Сенинг номинг билан башорат қилмадикми? Сенинг номинг билан жинларни қувиб чиқармадикми? Сенинг номинг билан кўпгина мўъжизалар яратмадикми?“ – дейдилар.
23 Ўша вақтда Мен уларнинг юзига қараб: Мен сизларни ҳеч қачон таниган эмасман. Эй бадкирдорлар, Менинг олдимдан кетинглар! – дейман».
24 «Энди ким Менинг бу сўзларимни эшитиб, уларни бажо келтирса, уни ўз уйини тош устига қурган фаросатли одамга ўхшатаман.
25 Ёмғир ёғиб, селлар тошиб, шамоллар эсиб, у уйни босиб қолибди. Лекин тош устига ўрнатилгани учун қуламабди.
26 Бироқ ким Менинг бу сўзларимни эшитиб, уларни бажо келтирмаса, ўз уйини қум устига қурган фаросатсиз одамга ўхшайди.
27 Ёмғир ёғиб, селлар тошиб, шамоллар эсиб, у уйни босиб қолибди. Уй эса қулаб, ер билан яксон бўлибди».
28 Исо бу сўзларни айтиб бўлгандан кейин, халойиқ Унинг таълимотига ҳайрон қолди.
29 Чунки Исо уларга уламолар ва фарзийлар каби эмас, балки қудратли куч эгасидай таъсирчан таълим берар эди.
