1 Ундан кейин Исо халойиққа ва шогирдларига хитоб қилиб, деди:
2 «Уламолар ва фарзийлар Мусо минбарида ўтирибдилар.
3 Шу боис улар сизга нимани бажаришни амр этсалар, бажо келтиринглар. Айтганини қилинг, лекин қилганини қилманг! Чунки улар ўз айтганларини бажармайдилар.
4 Улар оғир ва кўтариб бўлмайдиган юкларни инсонлар елкасига ташлаб қўядилар, лекин ўзлари бу юкларга бармоқ тегизишни ҳам истамайдилар.
5 Улар бутун ишларини инсонларга кўриниш учун қиладилар. Дуо қутиларини йирикроқ, кийимларининг гажимларини узунроқ қиладилар.
6 Шунингдек, зиёфатларда тўрда ва ибодатхоналарда ҳурматли ўринда ўтиришни,
7 халқ йиғинларида алик олишни ва одамлар томонидан „Устозимиз, Устозимиз!“ деб олқишланишни яхши кўрадилар.
8 Бироқ сизлар устоз деб аталишга кўнманг. Чунки сизнинг биргина Устозингиз бор, У ҳам бўлса – Масиҳдир. Сизлар эса ҳаммаларингиз биродарсизлар.
9 Ер юзида ҳеч кимни ўзингизга ота деб ҳам атаманглар. Чунки сизнинг биргина Отангиз бор, У ҳам бўлса – самовий Отангиздир.
10 Раҳбар деб ҳам ном олманглар. Чунки сизларнинг биргина Раҳбарингиз бор – У Масиҳдир.
11 Орангиздаги каттангиз сизларга хизматда бўлсин.
12 Зеро ким ўзини юқори қўйса, пасайтирилади. Ким ўзини паст олиб юрса, улуғланади».
13 «Эй уламою фарзийлар, мунофиқлар! Осмон Шоҳлигини инсонларга бекитиб қўйганингиз учун ҳолингизга вой! Ўзларингиз ҳам унга кирмаяпсизлар, кирмоқчи бўлганларга ҳам йўл қўймаяпсизлар.
14 [Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Сиз бева аёлларнинг уйларини шилиб, хўжа кўрсинга узоқ дуо ўқийсизлар. Шунга яраша оғирроқ жазо оласизлар.]
15 Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Сизлар лоақал бирор-бир кишини ўз динингизга киритиш учун денгизлару қитъаларни айланиб чиқасизлар. Лекин буни амалга ошириб бўлгач эса, уни ўзингиздан икки баробар ёмонроқ дўзахи қиласизлар.
16 Эй кўр пешволар, ҳолингизга вой! Сизлар: „Маъбад ҳақига ичилган қасам ўтмайди, лекин маъбаддаги олтин ҳақига ичилган қасам бажарилиши шарт“, дейсиз.
17 Ҳой нодону кўрлар! Қайси бири буюкроқ: маъбаднинг олтиними, ёки олтинни муқаддас қилган маъбаднинг ўзими?
18 Шунингдек, сизлар яна: „Қурбонгоҳ ҳақига ичилган қасам ўтмайди, лекин қурбонгоҳдаги қурбонлик ҳақига ичилган қасам бажарилиши шарт“, – дейсизлар.
19 Ҳой нодонлар, кўрлар! Қайси бири буюкроқ: қурбонликми ёки қурбонликни муқаддас қилган қурбонгоҳми?
20 Ахир, қурбонгоҳ ҳақига қасам ичган, ҳам қурбонгоҳнинг ўзи, ҳамда ундаги барча нарсалар ҳақига қасам ичган бўлади.
21 Маъбад ҳақига қасам ичган эса, ҳам маъбаднинг ўзи, ҳамда маъбадда яшайдиган Худо ҳақига қасам ичган бўлади.
22 Осмон ҳақига қасам ичган эса, ҳам Арши Аъло, ҳамда Арши Аълодаги Худонинг Ўзи ҳақига қасам ичган бўлади.
23 Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Сизлар ялпиз, арпабодиён ва зира қатори ошкўкдан ушр бериб турасиз-у, лекин Илоҳий Буйруқнинг ниҳоятда муҳим амрлари бўлган ҳаққоният, марҳамат ва садоқатга эса эътибор бермай қўйдингизлар. Буларнинг бирини бажара туриб, иккинчисини ҳам ташлаб қўймаслигингиз керак эди.
24 Сизлар чивинни пеш қилувчи, аммо туяни ютиб юборадиган кўр пешволарсиз!
25 Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Сизлар косаю лаганнинг сиртини тозалайсиз, аммо уларнинг ичи ўғрилик ва баднафсликка тўлиб-тошиб ётибди.
26 Эй сўқир фарзий! Сен аввало коса ва лаганнинг ичини тозалаб ол, шунда уларнинг таши ҳам тоза бўлади.
27 Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Сизлар ташқаридан чиройли кўринадиган, лекин ичи ўликларнинг суяклари ва ҳар хил қабиҳликларга тўла, оҳакланган қабрларга ўхшайсизлар.
28 Гарчи ташқаридан инсонларга мўмин кўринсангизлар ҳам, лекин ичларингиз иккиюзламачилик ва ёмонликка тўладир».
29 «Эй уламою фарзийлар, сиз мунофиқларнинг ҳолига вой! Чунки сизлар пайғамбарларга мақбара қуриб, азиз-авлиёларнинг ёдгорликларини безаб юрибсизлар.
30 „Агар ота-боболаримиз даврида яшаганимизда, биз пайғамбарларнинг қонини тўкишда уларга ҳамкорлик қилмас эдик“, – дейсизлар.
31 Бу билан сиз ўзингизни ўзингиз инкор этиб, пайғамбарларни қатл қилганларнинг ўғиллари эканингизни ўзингиз тасдиқлаб турибсиз.
32 Қани, ота-боболарингиз бошлаган ишни битириб қўймайсизларми?!
33 Ҳой илонлар, заҳарли илон зотлари-ей! Жаҳаннам жазосидан қандай қилиб қутуларкансизлар?
34 Ана шу сабабдан Мен сизга қанчадан-қанча пайғамбару донишманду уламоларни юбориб тураман. Сизлар эса улардан кимини ўлдирасизлар, кимини хочга михлайсизлар, кимини эса ибодатхоналарингизда қамчилаб шаҳардан-шаҳарга қувғин қиласизлар.
35 Шу йўсин солиҳ киши бўлган Ҳобилнинг қонидан тортиб, маъбад билан қурбонгоҳ оралиғида сизлар ўлдирган Барахия ўғли Закариёнинг қонигача, ер юзида тўкилган бутун бегуноҳ қонлар сизнинг бўйнингизда!
36 Ҳа, сизларга чинини айтаман: ушбу гуноҳларнинг ҳаммаси шу наслнинг бўйнига тушади».
37 «О, Қуддус, Қуддус! Пайғамбарларни ўлдирувчи ва ҳузурингга юборилганларни тошбўрон қилгувчи шаҳар! Товуқ ўз жўжаларини қанотлари остида қандай тўпласа, Мен ҳам сенинг болаларингни неча бор шундай тўпламоқчи бўлдим, сизлар-чи, истамадингиз.
38 Мана, сизнинг уй-жойингиз ҳувиллаб қолади.
39 Сизга шуни айтиб қўяй: „Худованд номидан Келаётган муборак“, – деб хитоб қилмагунингизча, Мени қайтиб кўрмайсизлар».
