1 Ҳар бир олий руҳоний одамлар орасидан танлаб олиниб, одамлар ўрнида Худога хизмат қилади, гуноҳлар учун Худога ҳадялар ва қурбонлар келтиради.
2 Жоҳиллар ва йўлдан озганларга у мулойимлик билан муомала қила олади, чунки ўзи ҳам заифликларга мубтало бўлиб юради.
3 Шу сабабдан халқнинг гуноҳлари учун ҳам, ўз гуноҳлари учун ҳам қурбон қилиши керак.
4 Биров бу мартабага ўзи-ўзидан эришмайди, балки Ҳорун каби Худонинг буйруғи билан эришади.
5 Шунга ўхшаб, Масиҳ ҳам олий руҳонийлик шарафини ўзлаштириб олмади, балки Худо Унга: «Сен Менинг Ўғлимсан, Сени бугун таваллуд эттирдим», – деб, Уни улуғликка сазовор қилди.
6 Шунингдек, бошқа бир жойда Худо Масиҳ ҳақида шундай деган: «Малкисидқ мартабаси бўйича Сен абадий руҳонийсан».
7 Масиҳ баданда яшаган кунларида Ўзини ўлимдан қутқаришга қодир бўлган Худога зўр фарёд ва кўз ёшлари билан сиғиниб, ялиниб-ёлворди, художўйлиги сабабидан тоати ижобат бўлди.
8 Гарчи У Худонинг Ўғли бўлса ҳам, азоб-уқубат чекиб, итоат қилишни ўрганди.
9 Масиҳ шундай камолотга эришиб, Унга қулоқ солганларнинг ҳаммаси учун абадий бир нажот яратди.
10 Шу тариқа Худо Масиҳни «Малкисидқ мартабаси бўйича Олий руҳоний» қилиб тайинлади.
11 Бу ҳақда айтадиган сўзимиз кўп, аммо тушунтириш қийин, чунки қулоқларингиз оғир бўлиб қолди.
12 Вақт нуқтаи назаридан сизлар аллақачон муаллим бўлишингиз керак эди. Аммо сизларга яна Худо каломининг илк асосларини ўргатишга эҳтиёж бор. Сизларга қаттиқ озиқ эмас, сут керак.
13 Сут билан овқатланадиган ҳар бир киши эса ҳали чақалоқ, солиҳлик каломида ғўру тажрибасиздир.
14 Қаттиқ озиқ эса камолотга етганларга, яъни туйғулари яхши ва ёмонни фарқ этиш малакасига эга бўлганларга хосдир.
