1 Фосиқни ҳеч ким қувмаса ҳам қочаверади, солиҳ эса шердай ботир.
2 Юртда исён бўлганда бошлиқ кўпаяди, ақл–идрокли туфайли эса тинчлик бўлади.
3 Ожизларни эзадиган камбағал овқат қолдирмайдиган селдайдир.
4 Қонунни тан олмайдиганлар фосиқларни мақтайди, қонунга амал қиладиганлар эса улар билан курашади.
5 Фосиқ адолатни тушунмайди, Эгамизга интилган эса ҳамма нарсани тушунади.
6 Камбағал бўлиб тўғри юриш, бой бўлиб эгри юргандан яхшироқ.
7 Доно фарзанд қонунга риоя қилади, ярамасга улфат бўлган эса отасини шарманда қилади.
8 Судхўр ва очкўз қашшоқларга ачинадиганга бойлик йиққан бўлади.
9 Қонундан юз ўгирганнинг ибодати ҳам жирканчлидир.
10 Тўғри одамни ёмон йўлга бошлаган одам қазиган чуқурига ўзи тушади, покдил эса яхшилик топади.
11 Бой ўзининг назарида доно, ақлли камбағал эса ўзини текширади.
12 Солиҳ мартабага эришганда катта байрам, фосиқ лавозимга келса одамлар яширинади.
13 Ўз гуноҳларини яширган ютуққа эришмайди, уларни тан олиб, воз кечган марҳамат топади.
14 Доим Худодан қўрққан бахтлидир! Бағри тош одам эса балога учрайди.
15 Ожиз халқ устидаги ёвуз ҳукмдор ириллаётган шер ва ҳужум қилаётган айиқдайдир.
16 Ақлсиз ҳукмдор жуда золим, адолатсиз фойдадан нафратланадиган узоқ яшайди.
17 Агар биров одам ўлдирган бўлса, ўлгунча қочиб юрсин, унга ҳеч ким ёрдам бермасин.
18 Тўғри юрадиган нажот топади, эгри йўлдан юрадиган эса йиқилади.
19 Ўз ерига ишлов берганнинг нони мўл бўлади, орзу–хаёлларга берилган эса қашшоқликка учрайди.
20 Содиқ баракали бўлади, бойишга шошилган жазосиз қолмайди.
21 Тарафкашлик яхши эмас, бир тўғрам нон деб одам вафосизлик қилади.
22 Хасис одам бойлик орқасидан қувиб, бошига қашшоқлик келишини билмайди.
23 Танқид қиладиган одам хушомадгўйга қараганда кўпроқ марҳамат топади.
24 Ота–онасининг мулкини ўғирлаб, “Бу гуноҳ эмас” деган одам бузғунчига шерикдир.
25 Очкўз жанжал чиқаради, Эгамизга ишонган эса тўқ яшайди.
26 Ўзигагина ишонган аҳмоқдир, ақл билан юрадиган эса нажот топади.
27 Камбағалга берган одам кам бўлмайди, кўриб кўрмасликка олган эса кўп лаънатга учрайди.
28 Фосиқлар мартабага эришса одамлар яширинади, ҳалокатга йўлиққанда эса солиҳлар кўпаяди.
