Бутруснинг иккинчи мактуби 2 bob

1 Исроил халқи орасида сохта пайғамбарлар бўлгани каби, сизларнинг орангизда ҳам сохта устозлар бўлади. Ўзларини қулликдан сотиб олган Эгаларини улар инкор этиб, орангизда жуда зарарли бидъатларни тарқатадилар. Бу кишилар ногаҳон ҳалокатга йўлиқиб қоладилар.
2 Кўп одамлар уларнинг фисқ-фужур ишларига маҳлиё бўлади. Улар туфайли ҳақиқат йўли ҳақоратга дучор бўлади.
3 Улар тамагир бўлганидан, хушомад гаплар билан сизларнинг ҳисобингиздан давлат орттирадилар. Мана, уларнинг жазоси қадимданоқ тайёр турибди, ҳалокати эса кечикмаяпти.
4 Чунки Худо ҳатто гуноҳ қилган фаришталарни ҳам аямаган. Ҳукм кунигача сақлансинлар деб, У уларни жаҳаннамнинг зимистон ғорларига қамаб қўйган.
5 Худо қадимги дунёни ҳам аямади. У худосизлар дунёси устига тўфон келтириб, фақат солиҳлик йўлини хабарлаб юрган Нуҳ ва бошқа озгина кишини, яъни ҳаммаси бўлиб саккиз жоннигина сақлади.
6 Худосизлар бошига келадиган балолардан ибрат бўлсин, деб Худо Садўм ва Ғамўра шаҳарларини ҳам ҳалокатга маҳкум этди ва кулга айлантирди.
7 Бебош одамларнинг бузуқ хатти-ҳаракатидан азоб чеккан солиҳ Лутни эса Худо қутқарди.
8 Ўша халқ орасида яшаган бу солиҳ одам уларнинг ҳақсиз ишларини кўрар, эшитар ва ўзининг солиҳ жонини кундан-кунга қийнар эди.
9 Бундан англашиладики, художўйларни васвасадан қандай қутқаришни, жазога маҳкум бетавфиқларни эса қиёмат кунигача қандай сақлашни Худованд билади.
10 Айниқса, шаҳвоний ҳавасларга берилиб, ўз танасини булғатувчи, илоҳий ҳокимиятни эса рад қилувчи сурбет ва ўжар одамларни жазолаш йўлини Худованд билади. Улар самовий мавжудотларни ҳақорат қилишдан ҳам қўрқмайдилар.
11 Фаришталар одамлардан анча кучлироқ ва қудратлироқ бўлганига қарамай, Худованд ҳузурида бу мавжудотларни қарғаб ҳукм этмайдилар.
12 Аммо бу одамлар-чи, ақлига сиғдиролмайдиган ҳамма нарсани ёмонлайдилар, фақат туғма ҳис-туйғулари билангина яшайдилар, худди овланиб йўқ қилиниш учун туғилган онгсиз ҳайвонларга ўхшайдилар. Улар айнан ҳайвон сингари йўқ бўлиб кетади,
13 қилган ноҳақликларига яраша жазо оладилар. Булар кундуз куни айш-ишратни ўзлари учун ҳузур-ҳаловат деб ҳисоблайдилар. Улар номингизга доғу ғубор туширадилар. Сизлар билан зиёфатга ўтирганларида, ўзларининг ахлоқий бузуқлигидан завқланадилар.
14 Кўзлари зинога тўймайди, тинимсиз гуноҳ қиладилар. Улар саботсиз кишиларни овлаб, йўлдан оздирадилар. Кўнгиллари тамагирликка ўрганиб қолган лаънати одамлардир.
15 Улар тўғри йўлни тарк этдилар, улар Баъўр ўғли Балъом йўлидан бориб, гумроҳ бўлдилар. Балъом ҳаром йўл билан топган пулини севиб қолган эди.
16 Лекин унинг гуноҳи фош бўлиб қолди. Тилсиз эшак тилга кириб, инсон тили билан бу пайғамбарнинг тентаклигига тўсқинлик қилди.
17 Бу одамлар эса сувсиз булоқлардир, бўрон ҳайдаган тўзон ва булутдирлар. Улар учун тим қоронғи зулмат тайёрлаб қўйилган.
18 Чунки хато йўлдан зўрға қочиб қутулган имонлиларни улар дабдабали, девонавор гаплар билан авраб, нафсларига ўт тушириб, фисқу фужур ҳаваси билан қизиқтирадилар.
19 Ўзлари бузғунликнинг қули бўла туриб, уларга эркинлик ваъда берадилар. Аммо одам нимадан енгилса, унинг қули бўлади.
20 Улар Раббимиз ва Халоскоримиз Исо Масиҳни билиб олиб, дунёнинг қабоҳатларидан қочиб қутулган эдилар. Агар бундан кейин улар яна шундай ишларга аралашиб, мағлуб бўлсалар, унда сўнгги аҳволлари аввалги аҳволларидан баттар бўлади.
21 Солиҳлик йўлини билгандан кейин, тан олган муқаддас амрдан юз ўгиргандан кўра, бу йўлни ҳеч билмаган улар учун яхшироқ бўлар эди.
22 Мана бу ишончли мақол уларга айнан тўғри келади: «Ит ўзининг қусганига қайтар», шунингдек: «Ювилган тўнғиз балчиқда ағнагани қайтар».